Part elf

as sy vir hulle se ̂ dat sy ‘n nuwe vriend ontmoet het en hy is ‘n wolf. Saggies gaan sy die huis in, was al die bloed van haar hande en maak haarself reg om te gaan slaap. Sy was nie eers honger nie want sy het die hele tyd gedink aan die wolf wat onder die boom le ̂. Ewert het gou gou buite van die hoender se kos gee ̈et en saam met Gerda gaan slaap. Dit was ‘n wonderlike ervaring vir Gerda en dit was twee dae van opwindende gebeurtenisse in haar lewe. Mo ̂re is nog ‘n dag en wat gaan die dag vir Gerda inhou? Vroeg die volgende oggend het Gerda vars en uitgerus opgestaan. Dit was nog vroeg in die oggend en almal in die huis was nog vas aan die slaap. Gerda wou dringend na die woud gaan om te gaan kyk of Enrico die wolf nog daar is, maar sy het eers ‘n mandjie gepak met kos vir haar, Ewert en Enrico. Binne in die mandjie het sy ook vars water en salf gesit vir die beseerde wolf. Vinnig stap sy na die rivier met Ewert op haar skouer. Haar ouers sal haar nie soek nie want hulle weet Gerda is altyd vroeg op en buite as sy op die plaas is. Hulle het ‘n hele rukkie na die boom gesoek en Uiteindelik hom gevind, maar tot haar teleurstelling was wolf nie daar nie. Nou was sy baie bekkommerd want sy het nie geweet of hy nog lewe nie. Moedeloos gaan sit sy op ‘n klip en huil bitterlik. Ewert die eendjie, weet nie hoe om haar te troos nie en besluit om saam te huil, want die wolf was tog sy beste vriend. Ewe skielik hoor Gerda weer die liedjie van gister. Sy kyk verskrik op en sien die feetjie op ‘n blommetjies sit en kyk na haar. Vinnig hardloop Gerda na haar en vra “het jy miskien vir wolf gesien? Hy het gister so seer gekry en ek is bekkommerd oor hom.” “Gerda, Gerda, het ek nie vir jou gister gese ̂ dat wolf nie dood sal gaan nie? Hy is terug huis toe om sy wonde te lek en gesond te word. Gaan nou en ontdek nuwe avonture wat op jou wag. As jy weer vir wolf sien, sal hy gesond wees.” Antwoord die feetjie. Gerda stap half onwillig weg met Ewert op haar skouer. Nadat Gerda en Ewert ver geloop het, kom hulle by ‘n groot bloekomboom. Rustig sit hulle in die koelte en eet van die heerlike kos wat Gerda ingepak het. Terwyl sy rustig op die gras gesit het, hoor sy iemand huil. Sy kyk oral om haar heen maar sien niemand nie. Ewert gaan staan voor haar en wys na die boom. Gerda kyk op en sien die mooiste, volkleur kat, wat sit en huil. “wat is fout en hoekom is jy so treurig en huil so baie?” vra Gerda vir die kat. Half sku en bangerig kyk die kat af na Gerda en antwoord droewig “my man is gevang deur ‘n bose en selfsugtige dwerg, wat bo in die bos woon. Hy sluit hom toe elke aand en in die dag moet hy vir hom werk. Ek en my kinders is alleen en bang en ons weet nie of ons hom weer sal sien nie.” Antwoord die kat. Gerda is nou baie kwaad en wil weet waar die wrede dwerg woon. Die kat se sy sal vir Gerda wys maar sy moet versigtig wees want die dwerg sal haar ook gevange hou. Eers vra Gerda wat haar naam is en die kat antwoord Nadia. “Dit is ‘n pragtige naam wat pas by ‘n pragtige kat.” Antwoord Gerda.