Monday, July 12, 2010

My new blog for teens......

I made a new blog for all the teenz to go on and read about stuff that they are interrested in! www.iteener.blogspot.com

Thursday, June 10, 2010

P.S as daar enige foute is laat my net weet deur 'n comment te los asb. Dankie

My storie!!!!!!

Hier is my hele storie. Dit is sevemtien bladsye lank. Dit moes agtien wees met die prente, maar ek kon hulle nie op kry nie. Ek hoop jy vertel vir almal wat jy ken van my storie en my blog want my afr juf het gese sy gaan die storie ingee (Ek dink nie sy sal dit doen nie, maar ons kan sien wat gebeur.)So lees die storie en gaan op 'n avontuur. Die' storie is die rede hoekom ek nie op my blog was vir twee maande nie!!

Part seventien

lank in die donker gesit en staar na die sterre wat blinkend geskyn het. Sy het met die vuurvliegie gesels en al die sterre vir hom gewys. Hy het altyd gedink hy was een van die sterre wat geval het, maar nou dat Gerda vir hom alles vertel van die groot sterre voel hy maar baie klein. Gerda verduidelik aan hom al is sy liggie klein kan hy nog vir iemand skyn. Later stap hulle terug huis toe en toe Gerda haar kamer lig af skakel sien sy ‘n klein liggie by haar venster. Die vuurvliegie het op die vensterbank gaan le ̂ en sy liggie geskyn vir Gerda. Die dag voor Gerda huis toe gaan , kom ‘n voeltjie met ‘n briefie by die plaas huis aan. Hy gaan sit in ‘n boom en wag tot Gerda uit die huis kom. Toe sy uitkom vlieg hy na haar toe en laat val die briefie voor haar voete neer. In die briefie is daar ‘n uitnodiging na ‘n middernagtelike partytjie en Gerda is eregas. Al die diere wil afskeid neem en die fee verhaal karakters gaan die partytjie hou. Gerda huppel van blydskap en is so opgewonde. “ Ja, ja natuurlik sal ek kom want ek wil nie huis toe gaan as ek nie vir almal gegroet het nie. Ek sal ook my mooi rokkie aantrek wat my ma vir my gekoop het op die dorp.” skree Gerda agter die voeltjie aan. Vroeg die aand gaan Gerda bad en sy wil nie juis eet nie, want sy weet sy gaan na ‘n partytjie toe. Haar ouers wil nog sit en gesels maar Gerda se ̂ sy is moeg en wil graag gaan slaap. By die venster roep sy vir die vuurvliegie en vra hom om haar liggie te wees by die partytjie. Hy besluit om al sy vriende te nooi en ook sy familie. Toe Gerda 12 uur uit die huis sluip is daar duisende vuurvliegies om haar die pad te wys. Met Ewert in haar arms stap sy stadig af na die kraal , waar die karakters woon in feetjieland. Toe sy naby kom hoor sy stemme en musiek. Haastig loop sy na die ingang en trek die tou. Die muur gaan oop en sy stap in. Daar is die mooiste blomme en die tafels is pragtig gedek. Feetjies vlieg orals rond en al die karakters van fee verhale is daar bymekaar. Ewe skielik staan Enrico die wolf voor haar en neem haar hand. Hy lei haar na ‘n tafel wat bedek is met blomme. Ewert begin sommer dadelik te eet aan die leker kos Elke een kry ‘n beurt om vir Gerda te bedank vir haar hulp. Nadia die Kat en haar man Kerneels wys vir Gerda hulle katjies. Hulle gee vir haar ‘n soen op die wang en sing vir haar. Gerda geniet dit terdee. Die volgende is die fee karakters wat haar bedank vir die wyse waarop sy vir hulle gewys het dat daar ook goeie wolwe is. Hulle is ook bly dat Gerda graag fee verhale lees en ook vir ander kinders leer om dit te lees. Selfs die Jakkies is daar om haar te groet. Enrico die wolf is laaste en hy bedank haar vir haar liefde vir mens en dier. Deur haar het hy weer begin lewe. Die partytjie was so lekker en almal het saam gedans en gesing tot in die vroee oggend. Gerda het moeg huis toe gegaan , maar sy was so tevrede en gelukkig. Daardie laaste aand het sy vas geslaap en niks gedroom nie. Vroeg die volgende oggend het hulle in die motor geklim om huis toe te ry. Gerda het op die voorste stoep gestaan en uitgekyk oor die werf. Was alles ‘n droom, verbeelding of ‘n hunkering na fantasie. Sy weet self nie. Wat sy wel weet is dat dit die grootste avontuur van haar lewe was, al was dit net ‘n droom. By die eerste hek hardloop sy en maak dit oop. Die laaste hek sluit sy vir die vee en net toe sy wil in die motor klim kyk sy na die heuwel. Verbeel sy haar of staan daar ‘n wolf met ‘n eend op sy rug. By sy voete sit twee katte en klein katjies hardloop rond en om hom vlieg duisende vuurvliegies. Sy kan haar oe ̈ nie glo nie. Hierdie beeld sal sy saam met haar neem as sy twyfel aan haar week op die plaas.

Part sestien

Die volgende oggend vroeg gaan die twee mans dorp toe. Hulle wil uitvind of daar na ‘n kind gesoek word. Niemand kan hulle help nie, en hulle keer terug sonder antwoorde. Sipwe speel alte lekker met Gerda en haar boetie en die volk op die plaas. Hy lyk so gelukkig, maar in die aand raak hy hartseer en huil bitterlik. Gerda wil weet wat is fout en hy verduidelik dat hy na sy sussie verlang en bang is sy kry seer. As hy maar net kan uitvind waar sy ma werk en sy sal dadlik terug kom om hom te kom haal. Die Sondag by die kerk praat die boere oor ‘n seun wat deur ‘n leeu opgevreet is. Sy oom vertel vir almal wat wil luister hoe sy sister se kind weggedwaal het, en is deur ‘n leeu opgevreet. Oom Koos staan nader en vra hoe oud die kind was en die boere antwoord so 8 of 9 jaar. Nou weet hy dat hulle praat van Sipwe. Hy vra weer of die ma van haar kind se dood weet en hulle se ja , sy sal die volgende dag terug kom van die dorp waar sy werk vir die begrafnis. Oom Koos verskoon hom van die geselskap en haas hom na die bakkie. By die plaas bespreek hulle die saak en besluit om te wag tot die moeder die volgende dag kom. Sipwe weet van niks en hy geniet Gerda en haar Boetie se spelery op die plaas, Gerda lees in die aand vir altwee van die fee verhale en al die goeie en slegte karakters. Al verstaan Sipwe nie juis iets nie weet hy dat Gerda hom insluit by haar stories. Die volgende dag gaan Oom Koos weer dorp toe en wag in sy bakkie by die aflaai plek van die treine. Hy hoop om Sipwe se ma te sien en haar te vertel dat haar seun by hom op die plaas is. Net na 10 uur die oggend kom daar ‘n trein aan van Johannesburg. Dadelik erken hy Sipwe se ma, want sy klim huilend en droewig uit die trein. Haar familie groet haar en Oom Koos hoor dat hulle vir haar se ̂ dat Sipwe se liggaam kan nie gevind word nie. Die leeus het hom so verskeur en weggedra. Nou is sy nog meer hartseer en huil hardop. Haar kind was so jonk en hy was nog slim ook. Sy het hard gewerk op die dorp en gereeld geld gestuur om hom op die skool te hou. Sipwe se oom kyk net anderkant toe en hy se ̂ nie veel nie. Oom Koos vind uit waar die plaas is en hy ken die boere daar. Laat middag ry hy en Gerda se pa na die plaas toe om te gaan kuier. Die boer is so ontsteld en vertel hulle dat een van sy werkers se kinder ook opgevreet is deur ‘n leeu en hy was nog so jonk. Die boer het nie eers geweet daar is mensvretende leeus op sy plaas nie en hy gaan die volgende dag met sy seuns die leeu soek. Oom Koos vertel hom die waarheid en hy is so bly. Hulle roep vir Siena, Sipwe se ma en vat haar saam na oom Koos se plaas. Toe sy haar seun sien was sy so verheug en het hom styf vas gedruk. Sipwe het haar alles vertel hoe sy oom hom slaan en wil verkoop. Die boer het besluit om die oom weg te jaag en hy het Sipwe en sy ma op die plaas gehou. Gerda was so bly want ‘n leeu sou boet met sy lewe omdat ‘n mens te gulsig was. Ook het Gerda deur haar verhouding met haar boetie Sipwe se lewe gered. Gerda het nog net 2 dae oor op die plaas en sy wil nog so baie doen. Daardie aand gaan Gerda uit op die werf en soek vuurvliegies, want sy wou nie eet nie. Haar oom het geslag en Gerda kan nie die vleis eet nie. Stadig loop sy na die blaar waar ‘n vuurvliegies sit. Sy vang die vuurvliegie en sit hom in ‘n bottel. Hy is so kwaad en spring op en af en elke keer skyn sy lig al helder. Gerda begin met hom praat en vra wat sy naam is. “My naam is klokkie en ek is nou baie kwaad. Haal my dadelik uit die bottel uit en laat my weg vlieg” antwoord hy kwaad. Gerda lag te lekker want elke keer as hy kwaad word flikker sy liggie. Nou terg Gerda hom juis en hy word al kwater. Hy is so klein maar sy liggie skyn helder soos ‘n lantern. “Kan ons nie maats wees en met mekaar speel nie?” vra Gerda. “Ja as ek los gelaat word om in die natuur te skyn sal ek jou vriend wees” Se ̂ die vuurvliegie. Gerda maak die bottel oop en hy vlieg uit. Hy wil eers vererg weg vlieg , maar hy onthou toe sy belofte aan haar. Klokkie kom terug en gaan sit op haar skoot. Hy vra haar of sy ‘n liggie nodig het om in die donker te loop. Gerda het ‘n spesiale plek waar sy graag sit, maar nou is dit te donker. Sy vra of Klokkie saam met haar sal loop na die krans waar sy altyd sit en kyk na die sterre. Klokkie stem in en hulle loop na die krans met hom voor wat die pad aandui. Gerda het

Part vyftien

sy taal dat hy is besig om te vlug. Sy ma is op ‘n dorp ver van die plaas, want sy werk daar om geld te stuur elke maand vir hom en sy sussie. Hy en sy sussie het by sy ouma gewoon, maar sy ouma is nou dood. Sy oom het sy ma belowe hulle kan daar bly en hy sal na hulle kyk. Gisteraand het daar baie mense om die vuur gesit en gesels. Hy en sy sussie het skoon gemaak en was net van plan om te gaan slaap, toe hy hoor dat sy oom vir hom gaan verkoop as ‘n slaaf om te werk op ‘n wildsplaas. Hy het bang geword en geweet dat hy nie weer sy sussie en sy ma sal sien nie. Vroegdag het hy wegeloop en dorp toe gegaan. As hy maar net met sy ma kan praat en haar vertel wat sy oom wil doen. Op die dorp het hy gesien hoe Gerda haar boetie optel en dra en hy het geweet as hy kan saam ry sal Gerda hom help. Oom Koos vra hom sy naam en hy antwoord dapper “Sipwe en dit beteken vegter” Oom Koos vra Gerda om vir hom iets te gee om te eet en te drink. Hy is so honger dat hy al die toebroodjies vinnig opeet en ook die koffie weg slurp. Nou sit hy rustig in die koelte en wag om te sien wat gaan gebeur. Binne in die huis verduidelik oom Koos dat daar die afgelope tyd baie kinders verkoop word en dan sien hulle nie weer hulle familie nie. Sipwe gaan seker nie na ‘n ander plaas toe nie, maar word oor die grens geneem na ‘n ander land om daar te werk. Hy weet ook dat Sipwe natuurlik bekommerd is oor sy sussie wat agter gelaat is en hy voel dit is sy verantwoordelikheid om na haar om te sien terwyl hulle ma weg is. Hy is self nog ‘n kind en skaars 9 jaar oud. Daar is mense wat hom sal uitbuit en gebruik vir harde arbeid. Vir eers besluit die groot mense om stil te bly en hom daar te hou. Die volgende dag sal hulle verdere ondersoek doen en vasstel waar die plaas is. Oom Koos se ̂ Gerda moet hom water gee om te was ,asook na die kraal neem om daar te slaap. By die kraal sal hy tuis voel, want hulle kan met hom praat. Gerda neem hom kraal toe en hy voel so veilig by haar dat hy haar hand vat en saam stap.

Part veertien

Sneeuweidjie. Ewert stem in om haar te neem na die stal met die ingang na feetjieland. Vandag is die vierde dag van haar vakansie en sy wil bitter graag in haar fantasie karakters se we ̂reld wees. Na ete gaan sy saam met Ewert en gou is hulle by die ingang. Daar sit van die karakters en is half bang en ongemaklik. Sy vra hulle wat makeer en hulle se ̂ daar loop ‘n wolf elke dag daar rond en hulle is bang. Gerda se ̂ sy sal wag hou en as hy kom hulle laat weet. Na sowat ‘n uur hoor sy voetstappe en ‘n gegrom. Al die goeie karakters gaan skuil in hulle huise. Die drie varkies veral is baie bang hulle gaan hulle huise verloor en Rooikappie huil want haar ouma is alreeds opgee ̈et. Stadig beweeg Gerda na die ingang en loer uit. Voor haar is ‘n groot grys wolf. Maar hy lyk bekend. Opgewonde skree Gerda vir hom en roep hom op sy naam. Enrico die wolf draai vinnig om en kyk na Gerda. Hy hardloop na haar en omhels haar. Hy is so bly om haar te sien en hy het so verlang na haar. Ewert die eendjie spring op sy rug en lag hardop. Hulle altwee vra hom of hy nou ten volle genees is, en die wolf antwoord ja met ‘n laggende stem. Nie een van die karakters waag dit om uit te kom nie, want hulle ken wolwe en weet hoe wreed hulle kan wees. Gerda bring hom in en verduidelik dat hy ‘n goeie wolf is wat niemand sal seer maak nie. Een vir een kom hulle uit die huis uit en beweeg nader aan die wolf. Nou wil almal weet waar Gerda hom ontmoet het en vriende gemaak het. Gerda vertel hulle van die Jakkies en die geveg en ook van die feetjie wat vir haar gese ̂ het die wolf sal lewe. Sy se ̂ Enrico het haar lewe gered en sy het hom versorg. Verbasend wil die karakters weet of wolwe en goeie karakters kan saam leef. “Ja hulle kan, maar nie almal nie. Daar is tog wolwe en Jakkalse wat net wil vernietig en seermaak, maar ek is ‘n vriend van die mens en die karakters”’ antwoord die wolf. Almal was verlig om nou te weet die wolf wat elke dag so soekend rond geloop het, is ‘n goeie wolf.
Op daardie oomblik kom Aspoestertjie en Sneeuweidjie uit hulle huisies, Gerda is so oorbluf om hulle te sien dat sy geen woord kan uit kry nie. Hulle se ̂ vir Gerda dat sy het so goeie dade gedoen in feetjie land en almal is bly dat daar nie net slegte verhale is nie. Almal het saam gee ̈et , gedans en gesels tot laat in die agtermiddag. Wolf het saam met Gerda en Ewert gestap tot naby haar huis en totsiens gese ̂. Hy sal haar nooit vergeet nie en eendag as sy weer kom sal hy vir haar wag. Gerda het daardie aand so rustig geslaap en sy was so bly almal was Gelukkig, maar sy het weer nie gedroom nie. Vroeg die volgende dag besluit haar Ma en Pa om dorp toe te gaan. Gerda wou bitter graag saam gaan want sy was lanklaas op die dorp. Hulle ry met die bakkie en Gerda sit agter met haar boetie Jan. By die dorp gaan hulle eers by die meule aan om ‘n sak sout vir die beeste te koop en ook ‘n paar sakke voer vir die skape. Dit is ‘n warm dag en Ma koop vir hulle roomys. Nadat hulle al die inkopies gedoen het spring Gerda en haar boetie weer agter op die bakkie en hulle ry terug plaas toe. Naby die plaas hoor hulle iemand sug hard en kreun en steun. Gerda weet nie wat dit kan wees nie en sy kyk onder die seil. Verskrik sien sy ‘n klein seuntjie in die bakkie en hy le ̂ half onder die sak voer. “Wat maak jy hier in die bakkie en waar is jou ouers?” vra Gerda vir die seun. Hy kan nie antwoord nie want hy is te bang om iets te se ̂. Al wat hy uitkry is dat hy nie wil gaan nie. Gerda kan die vrees in sy oe ̈ sien en weet daar is iets verkeerd. Sy besluit om stil te bly totdat hulle by die plaas kom. Daar sal haar oom hom help, want hy verstaan die seun se volk se taal. By die plaas klim sy af en tel haar boetie af. Sy hardloop na die huis en roep haar oom. Die vreemde seuntjie spring van die bakkie af en gaan kruip weg in die waenhuis. Almal volg hom en Gerda sien hom onder die mielies le ̂ wat nog gemaal moet word. Oom Koos haal hom uit en hy besef dadelik dat daar groot fout is. Die kind se gesig is geswel en hy is die ene bewerasie. Saggies praat oom Koos met hom in sy taal. Die seun ontspan en beweeg nader aan oom Koos. Hy antwoord in

Part dertien

baie stadig. Ag was hy maar net weer by sy familie of kan hy net nog eenkeer vir Nadia, sy beeldskone vrou sien. Net toe die dwerg oor die heuwel verdwyn gaan Gerda en Ewert na die huis met die olie. Eers gooi hulle olie op die stoor kamer se dak en al langs die mure af. Al die dwerg se hout is daar in en hy wil dit juis more verkoop. Daarna gooi hulle olie op sy huis se dak en steek alles aan die brand. Die olie vat vinnig vlam en die vuur strek tot boontoe waar almal dit kan sien. In die woud het die dwerg net begin ontspan op die gras toe Kerneels sien sy huis en stoor is aan die brand. Hy skree hard vir die dwerg dat sy huis brand. Die dwerg wat nog steeds gierig is, se ̂ Kerneels moet nog aangaan met hout kap en bind hom vas aan ‘n boom. Hy spring blitsvinnig weg en hardloop na sy huis. Toe hy daar kom sien hy alles brand, sy stoor en huis. Hy probeer red wat hy kan maar omdat dit hout is brand dit baie vinnig. Nadia spring vinnig uit die bos en hardloop na Kerneels. “ Kerneels kom ek help jou om los te kom en dan hardloop ons huis toe.” Se ̂ sy anstig. Kerneels is so bly om haar te sien dat hy vir ‘n oomblik nie kan beweeg nie. Toe Nadia hom los maak gryp hy haar hand en hulle hardloop huis toe. Intussen het die dwerg probeer om iets te red, maar tevergeefs, alles het uitgebarand. Nou is die dwerg baie kwaad en loop terug na die plek waar hy Kerneels gelos het. Hy roep en roep maar kry geen antwoord nie en Kerneels se tou le ̂ op die grond. Die dwerg is so kwaad en gaan sit net daar op die grond en huil. Gerda en Ewert het huis toe gegaan en weereens besef Gerda dat as jy te gierig is kan jy alles verloor. Sy weet nie of sy weer vir Nadia en Kerneels sal sien nie, maar sy is so bly hulle is weer bymekaar. Daardie aand terwyl haar Pa vleis braai sit sy op die stoep en hoor die getjank van ‘n wolf, meskien net meskien is dit Enrico en hy is gesond. Later hoor sy katte miaau en haar oom Koos se ̂ die wilde katte loop weer rond. Hoe sal hy nou weet dat dit dalk Nadia en Kerneels kan wees. Op haar skoot le ̂ Ewert die eendjie rustig en slaap en hulle weet nie eers hy kan praat nie. Die volgende oggend besluit Gerda dat sy graag weer die feetjieland wil besoek. Sy wil bitter graag haar geliefkooste karakters ontmoet soos Aspoestertjie en

Part twaalf

Nadia klim uit die boom en Gerda en Ewert volg haar na die dwerg se huis. Hulle skuil in die bos net toe die dwerg uit kom met die kat en ‘n tou om sy nek. Die dwerg beveel die Kat om die hout te kap, terwyl hy rustig in die koelte sit en rus. Partykeer raak hy aan die slaap en dan sal die kat vinnig ‘n bietjie water drink en rus. Elke keer as die kat wil rus skree die dwerg dat hy moet vinniger werk sodat hy meer geld kan kry vir die hout. As die kat klaar is neem die dwerg hom huis toe om kos te maak. As hy klaar gee ̈et het gaan sit hy op die bankie op die stoep. Die kat moet die skottel goed was en dan eers kan hy gaan slaap in ‘n kamer waar hy toe gesluit word. Nadia huil nou so hard en bitterlik want om haar man so te sien werk vir ‘n wrede dwerg maak haar baie hartseer. Gerda vra saggies “Wat is jou man se naam?” En Nadia antwoord Kerneels en hy is ‘n baie goeie man en Pa vir sy kinders. Net daar besluit Gerda en Ewert om hom te help ontsnap sodat hy na sy familie kan terug keer. Eerstens moet hulle die dwerg straf omdat hy so gierig is en dit kan hulle alleenlik doen as hulle sy aardse besittings weg neem. Gerda wag net tot dat die dwerg weer gaan le ̂ op die gras om te slaap. Sy stap nader tot by die kat en praat met hom. Kerneels skrik so groot en vra wie sy is. “ Ek is Gerda en jou vrou het my gestuur om jou te help” Nou luister Kerneels aandagtig want hy mis sy vrou en kinders en hy wil weet of hulle veilig is. Gerda bevestig dat hulle almal veilig is, maar hulle verlang baie na hom. Kerneels se sy familie moet maar van hom vergeet want hy gaan nooit uit hierdie dwerg se kloue kom nie. Gerda verseker hom dat sy gaan hom help en hy gaan binnekort by sy familie wees. Net toe word die dwerg wakker en begin op die kat skree omdat hy nie werk nie. Gerda het vinnig in die bos verdwyn voor die dwerg haar sien. Terug by Nadia verseker sy haar dat sy gaan vir Kerneels help. Mo ̂re vroeg moet hulle bymekaar kom op dieselfde plek en Gerda sal haar inlig oor haar planne. Daardie aand is Nadia so opgewonde en vol hoop dat sy vroeg gaan inkruip met haar kroos. Vroeg die volgende oggend is Gerda by die boom en sy wag geduldig vir Nadia. Ewert is nog half aan die slaap maar hy sal nie vir Gerda in die steek laat nie. Geduldig sit hulle en wag vir Nadia. Na sowat ‘n half uur later, sien hulle haar na die boom toe aanstap. Ag sy hoop nou net dat hulle kan vandag vir Kerneels help. Gerda verduidelik dat die Dwerg baie omgee vir sy besittings. Hy sal enige iets doen om sy besittings te beskerm. As hy vir Kerneels uit bring na die bos om te werk sal sy en Ewert sy huis aan die brand steek. Die dwerg sal dan hardloop om sy huis te red en dan moet Nadia vir Kerneels help en hom losmaak. Hulle moet vinnig huis toe hardloop en Gerda en Ewert sal ook skuiling soek. Nadia weet nie of dit sal werk nie maar sy is bereid om te help solank sy net vir Kerneels huis toe kan neem. Gerda vat die olie kan wat sy uit die waenhuis uit gehaal het en stap na die dwerg se huis met Ewert. Sy los vir Nadia op die plek waar Kerneels elke dag moet kom hout kap. Gerda hoop nou net die dwerg gaan weer vandag vir Kerneels bos toe vat. Hulle skuil agter ‘n muur by die werf en ja waarlik daar kom die dwerg uit met Kerneels en ‘n tou om sy nek. Die dwerg skel al klaar en se ̂ hy moet baie hout kap vandag want more wil hy dit gaan verkoop. Kerneels is al so moeg en loop

Part elf

as sy vir hulle se ̂ dat sy ‘n nuwe vriend ontmoet het en hy is ‘n wolf. Saggies gaan sy die huis in, was al die bloed van haar hande en maak haarself reg om te gaan slaap. Sy was nie eers honger nie want sy het die hele tyd gedink aan die wolf wat onder die boom le ̂. Ewert het gou gou buite van die hoender se kos gee ̈et en saam met Gerda gaan slaap. Dit was ‘n wonderlike ervaring vir Gerda en dit was twee dae van opwindende gebeurtenisse in haar lewe. Mo ̂re is nog ‘n dag en wat gaan die dag vir Gerda inhou? Vroeg die volgende oggend het Gerda vars en uitgerus opgestaan. Dit was nog vroeg in die oggend en almal in die huis was nog vas aan die slaap. Gerda wou dringend na die woud gaan om te gaan kyk of Enrico die wolf nog daar is, maar sy het eers ‘n mandjie gepak met kos vir haar, Ewert en Enrico. Binne in die mandjie het sy ook vars water en salf gesit vir die beseerde wolf. Vinnig stap sy na die rivier met Ewert op haar skouer. Haar ouers sal haar nie soek nie want hulle weet Gerda is altyd vroeg op en buite as sy op die plaas is. Hulle het ‘n hele rukkie na die boom gesoek en Uiteindelik hom gevind, maar tot haar teleurstelling was wolf nie daar nie. Nou was sy baie bekkommerd want sy het nie geweet of hy nog lewe nie. Moedeloos gaan sit sy op ‘n klip en huil bitterlik. Ewert die eendjie, weet nie hoe om haar te troos nie en besluit om saam te huil, want die wolf was tog sy beste vriend. Ewe skielik hoor Gerda weer die liedjie van gister. Sy kyk verskrik op en sien die feetjie op ‘n blommetjies sit en kyk na haar. Vinnig hardloop Gerda na haar en vra “het jy miskien vir wolf gesien? Hy het gister so seer gekry en ek is bekkommerd oor hom.” “Gerda, Gerda, het ek nie vir jou gister gese ̂ dat wolf nie dood sal gaan nie? Hy is terug huis toe om sy wonde te lek en gesond te word. Gaan nou en ontdek nuwe avonture wat op jou wag. As jy weer vir wolf sien, sal hy gesond wees.” Antwoord die feetjie. Gerda stap half onwillig weg met Ewert op haar skouer. Nadat Gerda en Ewert ver geloop het, kom hulle by ‘n groot bloekomboom. Rustig sit hulle in die koelte en eet van die heerlike kos wat Gerda ingepak het. Terwyl sy rustig op die gras gesit het, hoor sy iemand huil. Sy kyk oral om haar heen maar sien niemand nie. Ewert gaan staan voor haar en wys na die boom. Gerda kyk op en sien die mooiste, volkleur kat, wat sit en huil. “wat is fout en hoekom is jy so treurig en huil so baie?” vra Gerda vir die kat. Half sku en bangerig kyk die kat af na Gerda en antwoord droewig “my man is gevang deur ‘n bose en selfsugtige dwerg, wat bo in die bos woon. Hy sluit hom toe elke aand en in die dag moet hy vir hom werk. Ek en my kinders is alleen en bang en ons weet nie of ons hom weer sal sien nie.” Antwoord die kat. Gerda is nou baie kwaad en wil weet waar die wrede dwerg woon. Die kat se sy sal vir Gerda wys maar sy moet versigtig wees want die dwerg sal haar ook gevange hou. Eers vra Gerda wat haar naam is en die kat antwoord Nadia. “Dit is ‘n pragtige naam wat pas by ‘n pragtige kat.” Antwoord Gerda.

Part tien

Wat ook teruggee aan jou met plesier
Gerda was so verwonderd oor die liedjie dat sy impulsief die stem gevolg het. Haar twee vriende was skoon verbaas toe hulle haar hoor lag asof sy met iemand gesels. Net Gerda het die pragtige meisie gesien wat weg gehardloop het en sy het haar gevolg. Soos twee wildsbokkies hardloop die twee meisies deur die bos, en dan hoor Gerda weer die liedjie. Dit was asof Gerda in ‘n ander we ̂reld was met net pragtige blomme, bome en musiek. Haar twee vriende, die wolf en die eend, het agter haar aan geroep en probeer om haar terug te kry. Later vat wolf vir eend op sy rug en hulle hardloop agter Gerda aan. Ewe skielik kom die twee meisies by ‘n brug aan, wat oor ‘n blou rivier is. Gerda wil nog met die meisie gesels toe verdwyn sy voor Gerda se oe ̈ op die brug. Daar heers ‘n skielike stilte en die musiek het ook verdwyn. Nou staan Gerda verbaas en verstom oor die verdwyning van die meisie. Was sy ‘n feetjie, ‘n droom of net verbeelding? Gerda wil oor die brug spring om die meisie te volg, maar gelukkig kom wolf en eendjie net betyds daar aan. Enrico die wolf byt haar rok en trek haar terug na die bosse. Sy skrik toe sy die wolf sien asof sy wakker geword het en nie weet wat om haar aan gaan nie. Ewert probeer haar kalmeer en vra nuuskierig wat maak sy op die brug en wie het sy gevolg? Gerda kon nie antwoord nie want alles was vir haar ook onduidelik en sy was in ‘n beswyming. Vinnig beweeg Gerda, die wolf en eend na die pad wat hulle moet volg om uit die woud te kom. Enrico die wolf is nou baie senuweeagtig en kyk om hom of hy iets kan raaksien. Skielik uit die bloute, verskyn die jakkies voor en agter hulle. Ewert spring in Gerda se arms want die jakkies lyk omgekrap en onvriendelik. “Wat maak julle op ons berg?” het die jakkies vir hulle gevra. Gerda wat nou eers besef waar hulle is, het bang agter die groot wolf gaan staan. Wolf het dadelik besef dat hulle nie ‘n kans het teen die klomp jakkies nie en besluit om eerder hulle te probeer ontsenu deur hulle stip in die oe ̈ te kyk. Onder geen omstandighede moet hulle weet dat hulle op daardie oomblik die sterkste is nie. Die vrees vir die wolf en ook die uitdagende houding van Enrico het hulle moed gegee om hom aan te val. Die leier van die groep het hard getjank en hulle het die wolf aan geval. Intussen het Gerda vir Ewert in ‘n boom gesit en ‘n groot stomp op getel. Sy het dreigend nader geloop en van die jakkies geslaan met die stomp. Hierdie was heeltemal vreemd vir die jakkies, dat mens en dier saam veg. Hulle besluit toe om weg te gaan, want hulle weet dat die kind is bekend by die diere en sy sal hulp kry. Gerda besef met blydskap dat die jakkies nou vlug. Sy draai om na wolf, maar sien hy le ̂ bloeiend en doodstil op die grond. Gerda buk by hom en praat saggies met hom. Wolf maak nie sy oe ̈ oop nie en hy haal swaar asem. Gerda skreeu vir Ewert “Kom sit hier by Enrico want ek gaan gou daar by die brug en die rivier water haal.” Gerda hardloop vinnig na die rivier en haal haar hoed af en skep water vir die wolf. Skielik verskyn die meisie of feetjie voor Gerda. “Wolf sal nie dood gaan nie want hy wag al jare vir iemand wat omgee vir hom. Vandag het jy dit bewys deur hom te help veg teen die jakkies en nou vir hom te sorg.” Gerda wil nog iets se ̂, toe verdwyn sy alweer. Vinnig stap Gerda na Ewert en Enrico en buk oor die wolf. Sy gee hom water om te drink en was sy wonde. Gerda wag geduldig by hom todat hy sy oe ̈ oopmaak en na Gerda staar. “Baie dankie vir jou hulp en nou weet ek dat mens en dier kan saam staan. Gerda, jy het ook my lewe verander en ek sal vir ewig dankbaar wees.” Fluister die wolf saggies. Gerda en Ewert help hom op en kruppel-kruppel loop hulle tot by die groot boom, waar hy in die koelte le ̂. “Loop al langs die rivier en julle sal by die plaashuis uit kom. Ek sal nou reg kom en hoop om julle twee weer te sien.” Se ̂ Enrico. Gerda en Ewert stap vinnig in die rigting wat wolf beduie het en gou gou sien hulle die plaashuis. Gerda se gemoed is so vol oor al die gebeure vandag, maar wie moet sy dit mee deel? Niemand gaan haar glo

Part nege

klim hulle verder af na die grond toe. Gerda, wat haar self afgeskud het en na haar seer arm gekyk het, het nie besef dat Ewert stil en doodsbleek was nie. Die eendjie het angsbevange om hom gekyk en in ‘n piepklein stemmetjie gese ̂, “Gerda ons is nou in die gevaarlikste gebied op die plaas. Hierdie is die woud van die wilde diere wat baie gevaarlik is. Ons moet so gou as moontlik hier uit kom of ons gaan vir ons lewe moet veg.”Gerda kyk om haar rond en besef dat sy het nog nooit hier gekom nie. Waarom het haar oom haar nie vertel van die woud nie. Nou eers besef sy dat sy en Ewert in gevaar is en begin te huil. Sy was nog nooit bang nie, maar ewe skielik voel sy ‘n vrees kom oor haar wat sy nie kan beskryf nie. Ook besef sy dat lelike en slegte diere net soos karakters is ook op die plaas. Haastig gryp sy vir Ewert en begin voetjie vir voetjie vorentoe beweeg en draai nou en dan in die rondte om agter haar te kyk. Net toe sy terug draai sien sy die groot wolf en sy groot bek hier voor haar staan. Haar gil weerklank reg deur die berge en self die wolf tree agteruit. Gerda het styf teen ‘n boom gaan sit, met Ewert in haar arms. Nou wag sy net vir die ergste wat met hulle kan gebeur. Die wolf het stadig vorentoe beweeg en op ‘n half knielende houding na Gerda gekruip. Saggies het hy begin praat en gese ̂ sy naam is Enrico en hy sal haar nie seermaak nie. Gerda het besef dat Ewert nie bang was nie en die volgende oomblik spring hy uit haar hand en gaan na die wolf. Die wolf groet hom vriendelik en laat hom toe om op sy rug te spring. Nadat die eendjie vir Gerda verduidelik het oor sy vriendskap met die wolf was Gerda baie verlig en ook bly dat Ewert sy vriend weer ontmoet het. Gerda, die eend en die wolf het die hele dag in die woud deur gebring. Hulle het wilde vrugte gee ̈et en op die gras gele ̂ en kyk na die wolke. Gerda het die twee herinner dat sy nog by die huis moet wees voordat dit donker is. Die wolf het geweet hoe om uit die woud te kom. Dit was ‘n baie ver pad om te loop. Hulle moes om die rivier loop, deur die donker grot, oor die brug van die verkleur kat en al langs die rivier tot waar hulle by die “jakkies” se gebied is. Die “jakkies” was ‘n groep Jakkalse wat mense bang gemaak het, alhoewel hulle nie mense dood wil maak nie. Hulle wou net respek afdwing van mens en dier want dit was vir hulle belangrik as hulle gevrees word. Die wolf was nie bang vir die “jakkies” nie, maar wou nie teen hulle gaan in hulle eie gebied nie. Gerda het haar avontuur van gister gedeel met Enrico die wolf en ook die dapper eend wat haar wou help. Terwyl hulle geloop het, hoor sy ‘n sagte stem wat haar naam roep. Angsbevange beweeg sy nader aan die wolf, maar die stem roep nou harder. “Hoor julle die stem wat my naam so roep?” vra Gerda vir haar twee vriende. “Nee ons hoor niks, en hoe klink die stem? Verbeel jy dit nie?” Gerda weet nie meer of alles om haar onwerklik is of dit net haar verbeelding is. Die stem roep weer en ewe skielik hoor sy die musiek en iemand wat sing:
Gerda, Gerda kind van die wind
Waar sal jy jouself mo ̂re bevind?
In die werklikheid of fantasie
Maar alles is vir jou ‘n passie
Gerda, Gerda, kind van die wind
Wat daarvan hou om haarself te bind
Aan die wonderlike natuur en sy dier

Part agt

By die vergadering vra hulle baie vrae en ook hoelank is een dag en een nag in feetjieland. Gerda het dit gelukkig gelees in ‘n verhaal en sy antwoord dadelik een dag is drie ure lank en een nag is drie ure lank, want in feetjieland is daar nie tyd om te rus nie. Al die we ̂reld se kinders wil elke dag stories hoor en daarom is hulle baie besig. Die vergadering verdaag nadat hulle vir Gerda verwelkom het. By haar huisie het sy moedeloos op die bed gesit en planne probeer maak om uit te kom uit hierdie lelike land. Sy weet nou dat lelike karakters ‘n verhaal lelik maak en sy wil nie deel wees van die groep nie. Gerda het ook geleer as jy glo in feetjies kan jy hulle roep en hulle sal jou kom help. Sy stap na buite en roep na ‘n feetjie, want sy wil voor die son opkom uit hierdie plek wees. Skielik hoor sy ‘n geluid soos ‘n klein bytjie wat vlieg en voor haar verskyn die mooiste klein feetjie. Die feetjie vat haar hand en lei haar terug na die gat. “ Jy het nog nooit ‘n diertjie seer gemaak nie of ‘n blommetjie vertrap nie, daarom het die Koningin my gestuur om jou te help” se ̂ die feetjie. Sy vra vir Gerda om haar te vertrou en sy neem haar terug na die tou. Daar laat sy Gerda die tou vashou en sy swaai haar tower stok oor die tou. Skielik trek iemand die tou en vir Gerda op en sy kan uit die gat klim. Gerda was so verlig en bly dat sy begin huil het. Sy wil nooit weer by die slegte karakters wees nie. Hoe kan kinders lag as die slegte karakters iemand vang of seermaak. Vir Gerda was dit net verskriklik om te sien hoe goed dit met die slegte karakters gaan, want die kinders wil hulle graag in ‘n verhaal he ̂. Sy vra die goeie karakters waar Ewert die eendjie is en hulle antwoord dat hy na die ree ̈nboog is. Vinnig hardloop sy na die ree ̈nboog en kry hom daar. Sy was nou baie kwaad en wil weet of hy na die pot vol goud soek terwyl sy onder was. “Nee, ek het kom geld haal om iemand te betaal wat my sal help om jou daar uit te kry” antwoord Ewert gou. Gerda was so bly en het hom omhels. Ewert was die lelike eendjie, maar nou was hy die mooiste eendjie in Gerda se oe ̈. Sy tel die eendjie op en dra hom saam met haar huis toe. Dit was nou al donker en sy weet haar ouers en oom gaan haar kom soek. Naby die huis sien sy ‘n lig en dit lyk soos ‘n flits lig. Sy hardloop vinnig na die lig toe en sien dit is haar Pa. Hy was diep bekommerd en ook kwaad. Gerda wil nog vir hom vertel wat met haar gebeur het, maar besef gou dat nie een sal haar glo nie. Wat weet grootmense van ‘n feetjieland en ‘n fantasie we ̂reld? Hulle lees net die boeke en glo nie dat jou drome waar kan word nie. By die huis eet sy gou en gaan bad saam met die eendjie. Hy het so geswem in die bad en wou nie uit klim nie. Gerda was doodmoeg en het vinnig bed toe gegaan. Gou gou was sy aan die slaap en sy het vir die eerste keer in ‘n lang tyd nie gedroom nie. Vroeg die volgende oggend was sy uit die vere, want op ‘n plaas slaap jy nie laat nie. Die plaas is groot en daar is so baie om te doen op die plaas. Gerda kyk by die venster uit en sien haar oom en pa is al by die beeste besig om te melk. Sy gryp vir Ewert en hardloop na die kombuis. Die groot pot pap is op die stoof en die wors bak in die pan. Gerda skep vir haar in, eet vinnig en gryp haar hoed en bottel water wat sy altyd saam neem. Al laggend en vol moed stap Gerda en Ewert die paadjie af na die bosse. Ewert ken die paadjie so goed en hy waggel langs Gerda. Die paadjie na die bosse was lanklaas gebruik , maar vir hulle twee was daar niks om voor te skrik nie. Die eendjie het al die paadjies geken en hy was nog net eenkeer verdwaald toe Gerda hom gister gehelp het. Ewe skielik hoor hulle ‘n geluid vanuit die digte bosse langs die pad. Gerda wat nooit bang is op die plaas nie, was nou bewerig en het ‘n nare gevoel op haar maag gehad. Gister se avontuur met die karakters was net een te veel vir haar. Sy gaan staan doodstil en kyk na die bosse. Ewert was nou agter Gerda en het skuiling gesoek. Of dit nou verbeelding was of werklikheid weet hulle nie, maar hulle begin weg hardloop van iets. Die een wil vinniger as die ander een hardloop en so in die verwarring om weg te kom, sien hulle nie die afgrond nie. Eers toe Gerda begin gil en rol en Ewert agter haar aan, besef hulle dat hulle oor die afgrond is. Gelukkig vir hulle was daar ‘n krans wat hulle val gestuit het. Stadig en seer

Part sewe

juis genoem dat net slegte karakters hier onder woon. Skielik hoor sy ‘n bars en ‘n harde stem, “Hello waar kom jy vandaan en wat is jou naam” Gerda maak haar oe ̈ oop en kyk na die groot wolf wat hier by haar staan en ewe onvriendelik vra, “In watter storie is jy die slegte karakter en wie het jou hier afgegooi. Eers wil sy opspring en weg hardloop, maar sy weet nie waarheen nie. Gerda besef sy sal moet saam speel en niemand kwaad maak nie. As hulle weet sy is nie ‘n slegte karakter nie, mag hulle haar seer maak. Gerda vra ewe vriendelik vir Wolf wat sy naam is en waar pas hy in as dit by die stories kom. Trots antwoord Wolf dat hy in Rooikappie is en hy het dit geniet om die ouma en Rooikappie skirk op die lyf te jag. Nou moet Gerda vinnig dink in watter storie of verhaal is sy die slegte karakter. “My naam is Gerda en ek is in die verhaal die meisies en die vis” antwoord sy vinnig en kyk af sodat Wolf nie kan sien dat sy jok nie. Wolf krap sy kop en kyk stip na haar. Hy het nog nooit van die verhaal gehoor nie, maar hy is nou al so lank hier onder dat hy miskien van die nuwe verhale vergeet het. Die wolf neem haar hand en lei haar na ‘n huisie in die woud. Hierdie huis behoort aan die drie varkies maar die wolf het dit afgevat. Nou kan die huis aan Gerda behoort, want die wolf het dit weggegooi. Gerda is so dankbaar dat sy vinnig in die huis gaan. Voor sy die deur toemaak se ̂ Wolf dat sy vanaand na die vergadering moet kom. Gerda is so moeg en uitgeput en sit ook dadelik op die bank en huil. Waarom is sy so nuuskierig en wat gaan van haar word. Sy besluit om rond te loop en te kyk of sy iets kan doen om hier uit te kom. Die huisie lyk net soos die huis in die drie varkies verhaal. Daar is ‘n groot koorsteen binne, met ‘n groot vuur en in die kaggel staan ‘n groot swart pot. Gerda besef sy sal alleenlik met die karakters kan klaar kom as sy die verhale goed ken. Hoeveel keer het haar ma nie vir haar gese ̂ om te lees nie en veral die fee verhale. Na sowat twee ure klop iemand haastig aan die deur en vra met ‘n harde stem, “Is jy daar meisiekind , ons moet na die vergadering gaan.” Gerda is doodbang en vra vir die wolf om haar terug te neem na die gat en hy weier dadelik. Nee sy moet vergadering toe gaan want sy is nuut en hulle wil uitvind wat sy ken en wie sy ken in die verhale en stories.

Part ses

Dadelik het Gerda hom opgetel en na die koelte gedra, waar sy vir hom van haar water gegee het uit ‘n groot blaar van ‘n boom. Saggies het sy hom neergesit en eenkant gaan sit op ‘n klip en hom dopgehou. Weer het hy na haar kant toe geloop en naby haar gaan staan. Sy gee weer vir hom water en sit hom terug in die koelte want die son is nou baie warm. Die dag stap aan en Gerda wil die diere besoek, maar sy weet nie wat om met die eendjie te doen nie. Miskien is hy verdwaald en wil hy terug gaan na sy maats en familie by die dam. Net daar besluit Gerda om hom op te tel en saam te neem. Nadat hulle ‘n entjie geloop het hoor sy die klein stemmetjie. “Dankie.” Verskrik kyk sy rond, maar sien niemand. Weer hoor sy die klein stemmetjie en sy kyk af na die eendjie. Sekerlik kan dit nie van die eendjie afkom nie en kwaad roep sy uit “Kom uit as jy wegkruip wie jy ookal is” Ewe skielik hoor sy “ Ek is hier in jou hand en my naam is Ewert. Moet my asseblief nie neersit of bang word nie. Is jou naam Gerda want al die diere ken jou en hulle het my vertel van jou wat van die dorp afkom. Hulle se ̂ ook jy is baie lief vir diere en sal nooit ‘n dier seermaak nie”. Gerda bevestig dat haar naam Gerda is, maar sy is nou baie bang want sy het net altyd gedroom dat sy met diere kan praat en nie geglo dit kan ‘n werklikheid word nie. Ook wou Gerda weet waar is die ander diertjies en van wanneer af praat hy. Wie het hom so gemaak? Die eendjie antwoord vinnig dat daar ‘n feetjieland is en al die diere praat. Nou is Gerda baie nuuskierig en ook dieselfde tyd opgewonde. Hoeveel keer het sy nie al gedroom van hierdie dag nie en kan haar drome nou waar word. Sy vra vir Ewert om haar na feetjieland toe te neem, dan sal sy hom help om na sy familie en vriende terug te keer. Nadat hy ingestem het, stap hulle verder. Gerda dra vir Ewert, want hy is swak en uitgeput. By die perde stalle sit sy die eendjie neer naby ‘n groot appelboom in die koelte. Gerda was nou ook moeg en gaan sit op ‘n stuk groen gras. Skielik hoor sy ‘n getjurp en sien die eendjie spring op en af. Gerda hardloop na hom en hy verduidelik vinnig dat die deur oop is en sy moet saam kom. Gerda het half skrikerig nader na die stal beweeg. Ewert die eendjie het stadig na die agterkant van die stal beweeg. Dadelik wou sy weet waar hulle heen gaan en half vererg antwoord Ewert dat sy wil feetjieland sien en sy moet saam kom. In feetjieland is al sy vriende en familie. In die stal het al die diere vir Ewert gegroet en geweet hy was weer oppad na feetjieland. By ‘n deur staan Ewert stil en trek aan ‘n toutjie. Skielik swaai ‘n deur oop en Ewert gaan binne met Gerda wat half onwillig volg. Binne was ‘n muur en Ewert vra Gerda om die muur te stoot, totdat dit beweeg. Gerda probeer die eerste keer maar die muur beweeg nie. Die tweede keer stoot sy hard en die muur beweeg . Vinnig gaan Ewert in en Gerda volg hom. Verstom en verbaas sien sy al die karakters van al die fee verhale is daar en hulle beweeg en praat met mekaar. Die tandmuis staan met ‘n tand en is besig om ‘n sterk muur van ‘n kasteel te bou. Nie ver van hom nie sit Rooikappie met haar mandjie eetgoed en huil. Die drie Beertjies gesels met Goue lokkies en eet pap. Die drie varkies is besig om nuwe huisies te bou en Sneeuweitjie is besig om die huisies van die dwergies skoon te maak. Dit was iets om te aanskou en Gerda was stom geslaan. “Maar waar is al die slegte mense? Hulle moet ook e ̂rens wees?” vra Gerda verbaas. “Ja”antwoord Ewert, “Hulle is hier onder in feetjieland”. Ewert gaan na ‘n gat naby ‘n groot boom en wys vir Gerda waar die slegte karakters is. Hoe kan hulle daar in kom wil sy weet en Ewert antwoord dat hulle volg die goeie karakters en as hulle in feetjieland wil inkom word hulle gedwing om af te gaan na onder. Die eendjie wys toe vir Gerda hoe en waar stamp hulle die slegte karakters af om onder feetjie land te woon. Net op Daardie oomblik kom Pinocchio met sy lang neus en hy wil ook sien na wat kyk Gerda en Ewert . Sy voet gly en hy gryp na Gerda. Sy verloor haar balans en tuimel die gat af. Ewert skree en hardloop paniek bevange rond en soek hulp. Hy kyk af en kan glad nie vir Gerda sien nie. Gerda val tot heel onder en le ̂ vir ‘n paar minute stil . Sy het pyn en nou wonder sy waar sy is, want Ewert het

Part vyf

die diere juig. Gerda het op gehardloop na haar oom en hom ‘n drukkie gegee en vinnig binne in die huis gegaan. Dadelik merk sy op dat die huis skoon uitgeverf is. Hulle begasie is deur die plaas werker, Danster, uit die motor gehaal en is in die huis ingedra. In Gerda se kamer was ‘n wonderlike verassing, die werpsel katjies van Ogies die kat wat haar oom gekry het die laate vankansie. “Daardie katjies is almal joune. Jy moet hulle mooi oppas, want jy het my oorreed om Ogies te hou. Jy speel nie net met hulle nie maar help my om na hulle te kyk todat hulle groot genoeg is om weg te gee. Daar is al heelwat boere wat een wil he ̂ vir die muise op hulle plaas. As jy klaar uitgepak het kan jy na die bosse en kraal gaan om die diere te groet” se ̂ oom Koos. Gerda pak vinnig uit, maak haar hare vas, want sy hardloop in die wind. Sy ken die pad al so goed veral die een na die watergat en besluit om haar boetie saam te vat. Miskien is daar nuwe eendjies of gansies en hy sal dit so geniet. Die geel blommetjies was oortrek van alle kleure skoenlappers. Gerda neem altyd ‘n sonhoed saam en ‘n net as sy iets wil vang. Vandag wil sy egter nie die skoenlappers jaag nie, want vandag wil sy vir haar boetie al die diere wys. Jan het nie sy skoene aangetrek voordat hulle begin stap het nie, daarom moes Gerda hom dra want daar was duisende dorings langs die pad. By die kraal merk sy op dat daar nie diere is nie. Nie eers een klein kuiken nie en sy was bekkommerd. “Waar is al die klein diertjies” vra sy angstig vir Piet, “ Nee klein miesies almal le ̂ by die nuwe dammetjie wat in die koelte gebou is, Dit is ‘n hele ent se loop en ek weet nie of die kleinbaas sal kan saam gaan nie” antwoord Piet. Gerda besef sy sal vir Jan moet huistoe neem en terug kom. Sy tel hom op haar rug en stap terug huis toe. By die huis verduidelik sy aan haar ma waar die dammetjie nou is en sy wil terug gaan. Sy mag gaan as sy haar hoed op sit en water saam vat. Vinnig hardloop sy terug want sy is so nuuskierig om die nuwe dammetjie te sien. Oppad na die dam sien sy iets beweeg in die bos, Gerda staan doodstil en kyk stiptelik na die bos. Weer is daar ‘n beweging en Gerda tel ‘n stok op. As daar nou een ding is wat haar bang maak is dit ‘n slang en na die ree ̈n is daar gewoonlik baie slange. Sy moes eintlik vir Reus, die groot Boer Boel saam geneem het, maar sy was te haastig. Gerda stap stadig nader na die bos en roer met die stok in die bos. Uit die bos het ‘n klein swak eendjie gekom.

Hier is part vier

ontspan op die plaas nie. Toe haar pa opdaag, het Gerda gaan slaap want hulle ry vroeg die volgende oggend. Dadelik het sy aan die slaap geraak en begin droom van die plaas en die diere. Sy droom al die diere praat met haar en sy verstaan hulle. ‘n Feetjie het ook oor die diere gewaak en hulle beskerm. Die volgende oggend word sy speels- speels wakker gemaak deur die son se strale. Sy voel verward en onseker oor haar droom en dink “sal dit nie wonderlik wees as die diere kon praat en sy hulle kon verstaan nie,” dink Gerda. Skielik hoor sy haar ma en pa praat buite by die motor en weereens besef sy die groot dag het aangebreek en sy gaan plaas toe. Sy spring uit die bed , gaan badkamer toe om te stort en trek vinnig aan. Haar boetie gaan in sy nagklere, want hy is nog vas aan die slaap. Gerda help om al die bagasie in te laai en ook die padkos, wat haar ma die vorige aand gemaak het. Sy weet die plaas is drie ure se ry en daarom vat sy ‘n storieboek saam om te lees. Ook ry Gerda nooit e ̂rens heen sonder dat sy ‘n boek en pen saam vat nie. Daar is te veel goed om te sien en sy hou daarvan om notas te maak van alles wat haar boei en ook nuwe goed op die paaie. Ook gaan haar skaakspel saam want sy en haar Pa speel graag skaak in die aande. Die mees belangrikste items wat sy vat is haar klein “Poly Pocket” Poppies, want so gesels sy met hulle, al antwoord hulle haar nooit nie. Hulle laat haar toe om al haar gevoelens met hulle te deel en ook gaan hulle saam met Gerda in haar fantasie we ̂reld in. Elke een het ‘n naam en elkeen was op haar eie manier spesiaal vir Gerda. Daar was drie poppies. Gerda het hulle by verskillende mense gekry en daarom was hulle so kosbaar vir haar en het hulle altyd saam gegaan waar sy ookal gaan. As sy een moet verloor sal sy so hartseer wees want hulle is onvervangbaar. Ook neem sy altyd haar klein radio saam want musiek is so strelend en ontspannend. Sy is mal oor Afrikaanse musiek en sy geniet dit terdee. Na sowat twee ure se ry , besluit Gerda om ‘n storie te skryf. Sy skryf van ‘n perd en sy ma en al hulle manewales. Ook van wreede mense wat hulle vang en in kampe hou vir hulle eie gebruik. Ook skryf sy van die vul wat nie in gevangenis wil lewe nie en hy breek uit en hardloop die veld in. Nadat sy sowat vier bladsye geskryf het, raak sy aan die slaap. By ‘n vulstasie hou haar Pa stil en maak haar wakker. Nou gaan hulle iets eet en hulle bene rek. Ma wil ook vir boetie was en sy slaapklere uit trek. Hy moet ook nou iets te drinke kry want hy is honger en dors. Haar ma het so lekker padkos gemaak en almal is nou honger. Na ontbyt gaan Gerda se ma in die winkel in om ‘n boek te koop en sy koop ook vars paas eiers, wat sy in die winkel sien. Sy neem dit gou motor toe en sit dit skelmpies onder die sitplek. Sy wil die paas eiers vir ‘n verrassing hou as hulle paas Naweek op die plaas is. Nadat almal nou uitgerus en hulle honger gestil is ry hulle rustig verder. Skaars het hulle begin ry of Jan en Gerda was weer vas aan die slaap. Na sowat ‘n uur se ry maak Gerda se Pa haar wakker. “Kyk Gerda, daar is perde en skape en bokke, en ai die gras is so groen na al die ree ̈n.” Gerda het opgespring en al die diere bewonder. Dadelik was Gerda opgewonde want die plaas was naby en sy voel hoe sy ontspan. Daar was ‘n spierwit perd met ‘n klein pragtige vulletjie, ‘n groot Afrikaner Bul en heelwat koeie en twee donkies wat rustig staan en die we ̂reld bekyk. Die skape en bokke het net staan en vreet aan die lowergroen gras, asof hulle bang was dat die gras sal verdwyn. Skielik se ̂ Gerda se ma “kom ons speel iets soos oogie, oogie, ek sien ‘n voorwerp wat begin met ‘n P.’’ Pa begin lag en Gerda kyk rond opsoek na ‘n voorwerp wat begin met die letter “P”. Skielik op die koppie staan die plaas huis helder en pragtig vir almal om te sien. “Dit is Plaas” skree Gerda en wys na die plaashuis. Na ‘n rukkie vra sy haar Pa om stil te hou. Gerda spring uit en hardloop na die plaashuis. By elke hek staan sy stil en maak dit oop vir die motor. Gerda trippel soos ‘n wildsbokkie deur die gras en bosse na die plaashuis. Oppad sien sy verskillende voels wat alle geluide maak en verskrik opvlieg na die rus versteuring. By die stoep se voordeur wag Gerda se oom vir haar met ‘n glimlag op sy gesig. Die kind van die wind het gekom en al

Part drie met minder foute

Gerda het stadig saam met haar vriende na die hek geloop en daar het ‘n koue windjie gewaai. Haar ma was baie kwaad omdat Gerda so koud was en die dun hempie aangehad het. In die motor het haar ma ‘n kombersie oor haar gegooi, want nou was sy bewerig en regtig koud. By die huis het Gerda se ma haar gebad en warm aangetrek. Sy het vir Gerda heerlike warm sop en toebroodjies gebring , nadat sy haar in die bed gesit het. Saam met die kos het Gerda se ma vir haar medisyne gegee en ‘n sakdoek. “Waarvoor is die sakdoek, mamma?” vra Gerda ewe verbaas. Haar ma glimlag en antwoor “Gerda elke ma weet wat voorle ̂ vir haar kind as sy haar self nie opas nie” en stap uit. Gerda het dankie gese ̂ en vinnig begin eet, aangesien haar keel nou ook seer word. Nadat sy gee ̈et het skakel sy die televisie aan en klim onder die komberse in. Die medisyne het haar lomerig laat voel en gou- gou was sy vas aan die slaap. Eers die volgende oggend het Gerda wakker geword, maar met ‘n lopende neus en ‘n kopseer. Sy het glimlaggend die sakdoek gevat wat haar ma die vorige aand gelos het en haar neus afgevee. “Ai,” het Gerda gedink “mammas weet altyd alles en is so slim”. Sy stap haastig kombuis toe en daar vind sy haar ma besig met ontbyt. “Gerda , ons gaan eers volgende week plaas toe,aangesien jy siek is en jou Pa dan eers van die werk kan afkry” se ̂ Gerda se ma. Gerda was baie teleurgesteld en ongelukkig. Sy wou net by die plaas kom want sy weet daar sal sy gou gesond word met al die gesonde kos en vars lug. Na ‘n rukkie het Gerda besluit om maar tog met haar boetie te speel ,want al voel sy so siek dit sal nie help om net te le ̂ en sieker te word nie. Sy en haar boetie het so gelag en gespeel totdat hy aan die slaap geraak het met sy troeteldiertjies om hom op die mat in die sitkamer. Nou was dit weer so stil in die huis en Gerda besluit om op die rekenaar te sit en te kyk na haar blog. Nadat sy al haar boodskappe gelees het , besluit sy om ‘n paar briewe te skryf en ook in haar blog te se ̂ dat sy plaas toe gaan en vir ‘n sekere tydperk nie sal kan antwoord nie. Jan haar boetie het gele ̂ en snork en haar ma was besig in die kombuis. Laat middag besluit Gerda om te gaan bad en nadat sy klaar was het sy haar boetie ook gebad. Nou wag almal net vir Pappa om te kom, sodat almal rustig saam kan verkeer. Later na die heerlikste boere kos wat haar ma gekook het, hou almal saam huis godsdiens. Gerda vra of sy haar boetie aan die slaap moet maak en haar ma antwoord dat dit sal haar help, aangesien sy nog so baie het om te doen. Gerda het ook vroeg gaan inkruip, aangesien sy nog nie lekker gevoel het nie, en sy wou tog so graag vroee ̈r plaas toe gaan. Die volgende oggend voel Gerda baie beter en sy hardloop na haar boetie se kamer. Sy dra hom na haar ma en sit hom in sy stoel. “Gerda hoe voel jy en is jou keel nog seer” vra haar ma angstig. “ Ek voel stukke beter, dankie Ma en ek wil graag buite gaan speel.” Antwoord Gerda. “Wel ek is so bly want Pappa het afgekry van die werk en hy se ̂ as jy beter is, kan ons mo ̂re plaas toe gaan” Gerda is so bly en sy omhels haar ma, want dit is al wat sy begeer om so gou as moontlik op die plaas te kom by haar diere vriende. Vinnig help Gerda haar ma om Jan aan te trek, want hulle drie moet nou gou- gou winkels toe om alles te koop vir die plaas. Die winkels is gelukkig nie ver nie en daar is so baie winkels onder een dak dat daar geen problem is om al die inkopies so gou as moontlik af te handel nie. Dit was die bedoeling totdat die twee meisies, Gerda en haar ma, besluit het om die parfuum uit te toets. Hier was nou die geleentheid om alles te ruik en te gebruik. Wat meer wil ‘n vrou he ̂? Jan die baba het al begin hoes van al die reuke en na ‘n uur besluit die twee watter parfuum hulle wil koop. Een bottel is genoeg, want Gerda en haar ma deel altyd alles. Hulle haas hulle vinnig na die voedsel winkel want die son trek al water, en hulle moet nog gaan pak vir die rit plaas toe more. Dit was nou so ‘n lekker dag vir Gerda om saam met haar ma te gaan eet en nog inkopies ook te doen. By die huis was haar boetie gou gebad en kos gegee. Nadat hy aan die slaap geraak het, het Gerda en haar ma gepak en alles voorberei vir die volgende dag. Pappa het laat gewerk want hy wou nie gesteur word, as hy

Part twee sonder foute

Haar pa wat haar elke dag skool toe neem het geduldig in die motor gewag. In die motor het sy soos sy daagliks doen, die Radio Stasie verander totdat sy tevrede was met die stasie. Sy was opsoek na haar stasie wat haar gunstelling liedjies speel wat sy en haar maats graag na luister. Haar Pa wou graag nuus luister, maar hy was nou so vererg dat hy die Radio afgesit het. Gerda was so teleurgesteld, en by die skool het sy vinnig uitgeklim, die deur toegeslaan en in die skool se terrein in gegaan. Haar pa het uitgeklim en haar tas geduldig agter haar aan gedra. Voor haar Pa gery het, het Gerda terug gehardloop en haar Pa gesoen en ‘n drukkie gegee. Gerda het in die skool ingestap en verbaas gesien dat almal in gewone klere was. Sy was die enigste een in skool klere. Gerda sien haar maats en stap vinnig na hulle toe en vra dadelik waarom hulle nie skool klere aan het nie. Sy het nie eers ‘n antwoord gekry nie toe lui die klokkie. Gerda, wat nou baie hartseer was, gaan sit in die kleedkamer en begin huil. Haar juffrou wat haar gemis het in die klaskamer het na haar gaan soek. Susan en Marie, Gerda se vriendinne, het vir juffrou gese ̂ dat sy dalk in die kleedkamer is. Juffrou het moeite gedoen om self na haar te kom soek en Gerda op die vloer gevind aan die slaap. Sy het van al die huil so moeg geraak en aan die slaap geraak. Die juffrou het haar getroos en nadat sy beter gevoel het en haar gesig gewas het, het Gerda saam met haar juffrou klaskamer toe gestap. Wiskunde was eerste aan die beurt en Gerda wat baie lief was vir Wiskunde en het dit geniet. Nadat die juffrou uitgevind het wat die probleem was met Gerda, het sy haar voor pouse na die klere bank gestuur om vir haar gewone klere uit te soek en aan te trek. Toe pouse aanbreek het Gerda vinnig haar toebroodjies gee ̈et en tot haar verbasing gesien die kinders het nou swem klere aan. Nou was dit te veel vir Gerda, want alles loop verkeerd vir haar vandag. Hoe kon sy vergeet dat dit vandag waterspele dag is en sy is mal oor water. Dit kon net nie met haar gebeur nie, maar kom wat wil sy gaan deelneem al is dit in haar klere. Nadat hulle geswem het, het almal weer hulle klere aan getrek en klas toe gegaan. Gerda wat nie warm klere gehad het nie het maar so koud in haar skool klere gesit. Voordat hulle huis toe gegaan het, het juffrou hulle ingelig oor die datum vir die skool om weer te begin asook hier en daar navorsing werk vir die vakansie.

'n Week op die plaas. Die eerste part.(Reg gemaak en al die spelfoute is uit!)

Gerda en haar broer, Jan, het in die stad saam met hulle ma en pa gewoon. Gerda was baie stout. Haar broer, Jan, was nog ‘n baba en hy was baie stil. Hulle oom het ‘n groot plaas gehad. Die plaas was ver van hulle huis af. Gerda was lief vir haar oom. Elke keer as die skool sluit wou Gerda net plaas toe ry. Die oomblik wat hulle by die plaas aan kom, klim sy in die boom of hardloop vinnig na die kraal. Daar was ook diere op die plaas, soos koeie, skape, bokke, hase, honde, ‘n kat en wildsdiere groot en klein. Gerda se gunstelling diere was die hase, want sy het altyd met hulle gesels asof hulle haar maats was. Oor een dag sluit die skool en Gerda is so opgewonde, omdat hulle plaas toe gaan. Sy kan glad nie slaap en rustig wees nie want sy sien te veel uit na die plaas. Die volgende aand met aandete het Gerda se ma vir haar ‘n lekker koppie warm melk gegee, omdat sy vroeg wou gaan slaap. Die melk het haar lomerig gemaak en gou was sy aan die slaap. Die son het vir Gerda speels- speels wakker gemaak die volgende oggend en sy het uitgerus gevoel. Gerda het vinnig haar skooldrag aangetrek vir skool. Hulle skooldrag was groen rokke met wit strepe, wat glad nie ‘n gunstelling kleur vir Gerda was nie. Die skooldrag was ook nie mooi en paslik vir Gerda nie, omdat sy graag ‘n langbroek dra. Sy het by die trappe af gehardloop en uit die deur uit. “Gerda, kom eet ontbyt voordat jy skool toe gaan en dan kan jy uit gaan op ‘n jagtog.” Roep haar ma. “Jammer Mamma. Ek kom nou.” antwoord Gerda en hardloop terug na die kombuis, want die reuk vanuit die kombuis ruik te heerlik. Vir ontbyt het sy ‘n lekker vrugtesap gedrink, vars eiers van haar oom se plaas af gee ̈et, spek wat gebraai is met die dun korsie vet, en dan haar roosterbrood met haar geliefkooste appelkoos konfyt. Sy het eers ‘n hele rukkie gesit en eet saam met haar ma. Jan haar boetie het alweer sy bottel laat val en ma moes hardloop om hom te keer sodat hy nie afklim en dit self probeer kry nie. Gerda is alleen in die kombuis gelos en toe vir Worsie, haar hondjie, ook bederf deur vir hom ook ontbyt te gee. Ma wat op daardie oomblik af kom met Jan in die arms gee toe vir Gerda toestemming om maar op te staan en uit te gaan, min wetend dat Worsie help eet het aan die ontbyt. Gerda het blits vinnig by die deur uitgehardloop en totsiens geskree vir haar ma.

Tuesday, April 6, 2010

Making videos!!

Hey everyone!! I want to make a video, but I do not know how!!! So if you can just give me some advise, and show me how to put the video on my blog. No-one has gone on my blog since last month!! Ther are stories that I am putting on my blog, and today I put a picture of someone on my blog, and if you can guess who that person is, than you must know a lot about me!!Anyway, just tell me how to put the video on my blog, and then I can turn my stories into videos!!

Geuss who?


This is the very first picture that I have on my blog!!

Monday, April 5, 2010

What is wrong?!?!

Ihave noticed that peopl do not want to go onto my blog any more. I am the only one on my blog. Please tell people of my blog and go onto my blog. If you can advertise my blog on your blog and I will advertise your blog. Is that a deal?
THANKS FOR THE PEOPLE THAT VISSIT MY BLOG!!!

STAY TUNED!!

Die ander helfte van die storie sal volgende week uit kom en verskyn op my blog!!!
P.S. onthou om vir mense te vertel van my blog en versprei die nuus!!
My vriend se blog is www.theworldonourshoulders.blogspot.com en ek wil he dat julle dit asseblief besoek!!!

PART 1

Gerda en haar broer, Jan, het op ‘n berg gebly in ‘n stad saam met hulle ma en pa. Gerda was baie stout. Haar broer, Jan, was nog ‘n baba en hy was baie stil. Hulle oom het ‘n groot plaas gehad. Dit was baie ver van hulle huis af. Gerda was baei lief vir haar oom. As die skool sluit dan wil sy na die plaas toe gaan. Die oomblik wat hulle by die plaas kom is sy in ‘n boom of besig om na die kraal te draf. Daar was ook diere op die plaas. Daar was koeie, skape, bokke, hase, honde, ‘n kat en nog vele wildsdiere. Gerda het die meeste van die hase gehou. Die skool gaan sluit oor vyf dae. Gerda is so opgewonde en kan nie in die aand slaap nie. Een aand met aandete het Gerda se ma vir haar ‘n lekker koppie warm melk gegee. Daardie aand het sy vroeg gaan slaap, want die melk het haar baie moeg gemaak, en toe sy wakker word die volgende oggend skyn die son helder en mooi oor Gerda se bed. Gerda het vinnig aangetrek vir skool. Hulle skooldrag was groen rokke met wit strepe, wat glad nie mooi was vir Gerda nie. Sy het by die trappe af gehardloop en uit die deur uit. “Gerda, kom eet ontbyt voordat jy skool toe gaan,want ek sien jy is weer op n jagtog” skree haar Ma.“Jammer mamma. Ek kom nou.” antwoord Gerda en hardloop terug na die kombuis. Vir ontbyt het sy ‘n lekker vrugtesap gedrink, en daar was vars eiers van haar oom se plaas. Spek wat gebraai is met die dun korsie vet was haar gunstelling dis en om dit te perfek met roosterbrood en ‘n konfyt. Sy het eers ‘n hele rukkie gesit en eet saam met haar ma.
Jan het alweer sy bottle laat val en ma moes hardloop om hom te keer soda hy nie afklim en dit gaan haal nie. Gerda was heeltemal alleen, met hulle hond Worsie. Sy het ‘n slim plan gehad. Gerda het vir worsie haar oorskiet ontbyt gegee, omdat sy haastig was.. Ma het af gekom met Jan op haar arm, net betyds om Gerda te groet wat haastig by die deur uit is. Haar pa het haar skool toe geneem. In die motor het sy deur al die radiostasies na gegaan opsoek na ‘n liedjie. Haar pa het haar gevra wat sy doen en sy het geantwoord dat sy n liedjie soek wat al die maats van hou. Pa het kwaad geword aangesien hy die nuus wou hoor en die radio afgesit, sodat nie een van die twee nou kan luister nie. Gerda het toe baie opgeruk en kwaad by die skool uit geklim en die motor deur hard toe gemaak. By die skool het Gerda ingestap en gesien dat almal gewone klere dra en toe besef sy dat daar iets gaan gebeur wat sy vergeet het aangesien sy die enigste een in skool klere is. Sy hardloop volspoed na haar maats en vra hulle hoekom dra hulle nie skool klere nie. Voordat hulle kon antwoord, lui die klok. Gerda gaan sit toe in die badkamer en begin huil. Haar juffrou het haar in die klas gesoek en agter gekom sy is nie daar nie. Susan en Marie, Gerda se vriendinne, het vir juffrou gese dat sy dalk in die badkamer is. Juffrou het twee kinders aangestel in haar afwesigheid. In die badkamer was Gerda al aan die slaap op die vloer. Juffrou het ingekom en haar sien le op die vloer, vir Gerda opgetel en getroos, wat haar beter laat voel het. Sy het saam met juffrou na haar klas gestap. Hulle het lekker werk in die klas gedoen en ‘n paar optel somme. Die juffrou het net voor pouse wat oor vyf minute was vir Gerda na die klere bank gestuur om vir haar gewone klere aan te trek. Pouse was Gerda dood honger aangesien sy haar ontbyt gedeel het met haar hond Worsie. Sy was verbaas toe sy oplet al die kinders het alweer verander en swemklere aangetrek. Nou was Gerda nie net hartseer nie maar ook teleurgesteld aangesien sy mal was oor waterspele. Sy het besluit dat wat ook al gebeur sy sal deel neem aan die waterspele al is dit nou in haar klere wat sy aan het. Nadat hulle geswem het, het almal weer hulle klere aan getrek en klas toe gegaan. Gerda was te skaam om die enigste een te wees in skool klere toe besluit sy om in haar nat klere te sit. Juffrou het hulle ingelig net voor die klok lui dat die skool weer sal oopmaak oor 24 dae. Gerda het stadig saam met haar vriendinne na die hek geloop. Terwyl hulle geloop het Gerda koud gekry aangesien haar klere nog nat was en daar het n wind gewaai. Haar ma was baie kwaad omdat Gerda nat was. In die kar het haar ma ‘n handoek neergesit sodat sy nie die sitplekke nat maak nie. Gerda het agter in die kar gesit saam met Jan, haar boetie. By die huis het Gerda se ma haar gebad en warm aangetrek. Sy vir haar kos in die bed gebring en ‘n sakdoek. “Waarvoor is die sakdoek, mamma?” Haar ma het geglimlag en die kos vir haar neergesit. Gerda het dankie gese en begin eet, terwyl haar ma die televisie aangesit het en die kamer verlaat. Die volgende oggend was Gerda se neus toe en haar kop was seer. Sy het haar sakdoek gevat en hard geblaas. Haar ma het ingekom en gese dat hulle eers volgende week na die plaas kan gaan. Gerda was kwaad, hartseer en teleurgesteld. Sy het die hele tyd haar neus geblaas sodat sy beter kan voel, maar dit het nie gehelp nie. Die volgende oggend was haar verkoue baie erger en haar ma het haar in die bed gehou en sy het met haar boetie op die bed gespeel. Toe sy verveeld raak het sy haar boetie laat slaap en op die rekenaar gegaan. Terwyl haar ma die aand kos maak het Gerda haar Boetie gebad en sy bottel gegee. Nadat Gerda self lekker gebad het, het sy haar boetie aan die slaap gewieg. Al wat sy kon doen van verveeldheid is om voor die televisie te le tot sy aan die slaap geraak het. Gerda het die volgende oggend wakker geword en baie beter gevoel. Haar ma het gese dat hulle maar more plaas toe kan gaan. Gerda was so opgewonde, dat sy haar ma gehelp met haar Boetie, sodat hulle winkels toe kan gaan om vir die plaas goed te koop. Die drie het saam winkel toe gegaan, maar soos altyd het die twee meisies ( Ma en Dogter ) eers na die duur parfuum gaan kyk. Hulle het baie lank gevat, want hulle koop nie hulle toets net die reuke. Jan het al begin hoes van al die reuk. Gerda en haar ma het toe besluit om kos te gaan koop aangesien die plaas ver van die dorp is. Die hele dag was so lekker. Gerda wou ‘n rolprent gaan sien het saam met haar ma, maar haar boetie sou nie stil sit nie. Haar ma besluit toe om n DVD te huur en dan kan hulle rustig en ontspanne by die huis kyk veral as hulle springmielies skiet. Gerda se pa het eers laat by die huis gekom. Teen die tyd dat haar pa by die huis gekom het, was Gerda al lankal aan die slaap, alhoewel Jan haar boetie nog wakker was. Gerda se ma en pa het gesukkel om Jan aan die slaap te kry, want net Gerda kon dit doen. Hulle moes maar vir Gerda wakker maak sodat sy vir Jan in sy mandjie aan die slaap kan wieg soos altyd. Gerda was so kwaad vir haar ma en pa omdat hulle haar wakker gemaak het. Eers nadat hulle vir haar verduidelik het dat sy haar broer aan die slaap moet wieg, was sy nie meer kwaad nie, want sy was lief vir hom. Gerda het net op haar bed gaan neerval en gedroom van die plaas, want sy was moeg van die vol dag. Sy het gedroom dat al die diere op die plaas kon praat en net sy kon hulle verstaan. Daar was ook ‘n feetjie op die plaas. Gerda het die volgende oggend wakker geword met die son op haar gesig. Sy het uitgestrek en rondom haar gekyk, en skielik besef dat vandag gaan sy plaas toe. Gerda het opgespring en vir haar skoon klere aangetrek. Sy het uit gehardloop na die motor om al haar begasie in te laai.

Sunday, April 4, 2010

Cronicles

Ihave told you that I am writing a long story of 30 pages right? Well because it is to long, I am going to put it on my blog part by part. so now we can all read it. Them there is something i want to ask you. I want you to vissit two blogs:
1. www.jacobll.blogspot.com (my uncle's blog)
2. www.theworldonourshoulders.com (a very haert-touching blog)
so just do that for me and I will be happy and dont forget to tell everyone about my blog!!!

Tuesday, March 23, 2010

Raai waar sit ek!!!!!!!

Ek is in my rekenaar klas besig om enige iets te doen wat ek wil! Terwyl die ander kinders sit en spelletjies speel, skryf ek iets vir julle! My meneer is besig om die ander kinders rond te jaag. Ek het 'n vekoue en dit wil net nie opklaar nie!! Daar is ook aaklige nuus! Ek en my groep moet 'n toneelstuk doen vir K.K! Dit is aaklig! nie een van die kinders in my groep het al geoefen nie! My airtime is alles klaar!Daar is so baie goed wat ek julle wil vertel maar daar is nie genoeg tyd nie, want die periode is net 'n halfuur lank!

Saturday, March 6, 2010

Hello! I am back again! There are two stories that I am writing. I just need a name for the story. The story is about a haunted house on a hill. The boy that lives in the village, gets curios then he goes to the house. Inside the house, he finds a corps. He falls in love with the corps. They get married and go live in a house together. The corps can not live with him, and she goes back to her family. He meets another lady. They get married and have a boy. His wife dies after the boy is born. The boy grows up and becomes a scientist. So now I need a name for my story. If u can help or have any ideas, send it to me! Thanks

Thursday, February 18, 2010

Ek is baie besig!!!

ek moet nou hierdie week 'n storie tik vir my afr juffrou. ek moet 30 bladsye tik. nou dit is mos nie reg nie? so ek gaan net 25 bladsye tik. ek het al 15 bladsye. so hou vir my duim vas lat ek nog net tien bladsye moet tik. as julle kan, kan julle net vir my idees gee vir die res van my storie?

P.S ek kon nie die hele maand eneige iets skryf nie want ons het nie internet nie. ek het al ons "bundels" gebruik vir musiek. sorry dalk volgende maand wanneer onsd weer bundels kry. dan sal ek 'n storie op sit. dalk my storie van 25 bladsye.

Tuesday, February 9, 2010

Hi all you people out ther that have to type on their computer, or if you just know how to type real fast. Today we went to our computer classes and our teacher told us to go onto to type. Now to type is a game where you can type senteses, wards letters and a whole lot more. Now today I found out that I can go and find out how fast I can type on the game. Now I have 33 word per minute (wpm) and my percent is 99%! Isn't that great? So if I can type that fast I am sure that u can go on your computer and type to people my blog adders and tell them about all the stories that are about to come your way...just watch this space and see what I can do......

Tuesday, February 2, 2010

Is jy 'n Christen?

Vandag het ek gesien hoe my klasmaats optree teenoor 'n meisie wat arm is. Hulle behandel haar asof sy in 'n laer vlak is as hulle. Dit is mos nie reg nie? Jy kan maklik se jy is 'n Christen, maar tree jy op soos een? In vandag se tyd gaan alles net oor geld en mense se werke en wat hull ebelangstellings is. Niemand het al ooit om hulle gekyk en gesien wat mense vir hulle doen nie. Mense is te besig om deur die lewe te jaag dat hulle nie eers besef wat om hulle aangaan nie. Hulle kyk nooit na die mense wat vir hulle goed doen nie, hulle aanvaar dit maar net en dink dit is die mense se plug om dit te doen, maar dit is nie. Mense moet ook 'n bietjie afslek en besef wat rondom hulle aangaan. Niemand lees meer Bybel nie, want hulle is besig met huiswerk en briewe vir werk. Kan jy onthou wanneer het jy laas Bybel gelees? Jesus was 'n koning, maar hy het tussen siek mense geloop en hulle gehelp, hy het tussen baei mensa gestaan en met hulle gepraat. Hy het nie eers al die goed gedpen wat vir hom meer belangrik was nie, nee! Hy het die mense eerste gehelp. So volgende keer as Jy verby iemand loop wat gestrem is of dalk sukkel met geld en niks het nie, gee vir hulle al is dit die laaste paar rand wat jy oor het. moet nie net verby hulle loop en jou neus optrek nie, help hulle. Hulle het dalk nie die vermoe om goed te doen soos ons nie, of om te werk soos ons nie1 So help hulle en kyk 'n bietjie na al die kleiner goed wat om jou gebeur.

Sunday, January 31, 2010

Our imternet was cut off for a little while but we are now back! So now I can go onto my blog and write again. I tried doing it on my phone but it didn't work! There where a hole lot of stories that I wanted to tell you, but I had so many problems that I compleetly forgot to write them on my blog. Now I wil be on the blog more often. So watch out for more stories coming soon!!

Saturday, January 23, 2010

Tale of Mice

TALE OF MICE


 

Once upon a time, in a small world, was a little town of mice. But between all those mice was one small mouse. His name was Grande' Dente. He was very brave. He lived with his 23 brothers, 1 sister, mother and father. One day while the town was having a feast, they herd a noise outside. When the president went out, he saw a kitten. The kitten wanted to play and threw him halfway across the room. After a wile, the kitten grew tired of this mouse. He walked a few steps, and went to sleep. The kitten was a disaster for the mice. They could not go out to get food. A week went past. The president made a choice, to send out the youngest mice to get food. Grande' Dente and his brothers where the youngest in the tribe. They had to go out to get food. The president gave them shiny new clothes. They went out to get food. Grande' Denta went marching up to the kitten. His brothers hid behind him. Grande' Denta hit the kitten on his nose. The kitten woke up and chased his brothers. Grande' Denta went after the kitten. He pulled the kitten's tale. The kitten pulled Grande' Denta along with him. The little mouse bit the kitten. The kitten chased him around and around, but Grande' Denta was holding on to the kittens tale like is live depended on it. And it did. Grande' Denta climbed up to the kittens back. He sat on the kitten's neck. After a while, the kitten got really tired. The kitten went and sat on the chair. Grande' Denta whispered to the kitten: "why do you not like mice?" "I like to play with them and then they run away, but you are a lot more fun!" the kitten agreed to help Grande' Denta when he needs him. He climbed off of the kittens back and went to look for his brothers. He saw a door. It was open but only an inch. Grande Denta went in and saw a little girl. She was busy having a tea-party with her doll. She turned around and went to fetch a cup. She looked so cute. As she walked along the room, the little mouse watched her every move. He seamed to like the littlie girl. She turned toward hi. As soon as he saw that she was heading toward him, he ran out of the room and fell down the staircase. He fell on his head and flat on his stomach. He stood up, shook himself right and walked towards the staircase. He jumped up the one step. Then the other one. Then when he wanted to jump up the other step, he fell down the steps again

He tried it again. But could not get up the stairs. He looked up and saw his brother watching him. He shouted to his brother: "where is the kitten?" "His brother said the kitten was locked in the room. Grande' Denta had to spend the night dowstairs. He walked into the kitchen. Just then the lights turned off. Grande' Denta saw very well in the dark. He walked around and saw a huge object. He pulled it with all his might. Then when he was about to give up, the object opened. Grande' Denta climbed inside of it. Inside of it, there was cheese and all sorts of food. Grande' Denta grabbed a big piece of cheese. He took the cheese and ran out of the kitchen. He ran into the dinning room. Grande' Denta climbed on top of the sofa. He made himself a little bed behind the pillow. When he woke up the next morning, he jumped off the sofa and called the kitten. The kitten came down and picked Grande' Denta off the ground. He carried the mouse and the cheese up the staircase. When they reached the top, the other mice where glad when the little mouse returned with food. The held a big party that night. Grande' Denta went out to look for the cat. He looked high and low. He went into a small room. Inside the room, was a little cage. Grande' Denta walked to the gage and peeped inside. Inside he found the little kitten. "Why are you in here?" asked the little mouse. "I am scared. I do not know where they are taking me!" answered the kitten. The mouse sneaked to the door. He looked around for any humans. Then he heard a noise in the other room. The people where fighting. Grande' Dente moved closer to find out what they where talking about. He herd them fighting about the kitten. They did not want him any more. They had to get rid of the kitten. Grande' Denta ran to the kitten and told him the bad news. The kitten turned around and looked sad. Grande' Denta tried to cheer him up but the kitten was too sad. Grande' Denta walked out of the room. He made a little hole outside the room. It was a little bit cold inside the hole. He waited for the lady to come out with the kitten. The next morning, the lady went into the room and took the kitten. Grande' Denta hopped into the basket when she walked out with it. He held on really tight. The lady put the basket at the back of the car. The lady walked around the car. The lady started talking to the kitten. I think not the mouse or the kitten understood a word she said but they listened to every word. She stopped the car in front of a small building. She climbed out and took the kitten with her. Grande' Denta was still holding on to the basket. She walked up to the front desk. Then she spoke to somebody. She handed the basket over the counter, and then she turned around and walked away. The basket was placed on a table. Just then a man with scissors came walking in. he had a white jacket with a mask. He took the kitten out and put him next to the basket. He put on the mask and jacket. A lady came in and took the basket. The little mouse was still on the basket. She put the basket outside the door and locked the door. Grande' Denta tried to open the door. He pulled and pulled. After a while of pulling the door, Grande Denta gave up and fell flat on the ground. He gave up all the hope he had. He started to cry. Just then, the door opened. Grande' Denta ran in to find the kitten, but the doctor had walked past him with the kitten. He walked to the front desk, and handed the kitten to the lady. Grande Denta ran after the lady with the kitten. She put the kitten in a car and the car drove off. Grande Denta wanted to chase after it but it was to fast. He saw an other car driving past. He ran after that car. He saw a rope hanging out at the side of the car. Grande Denta grabbed the rope and held on. The car drove past the house where the kitten lived. Grande' Denta jumped off and then fell on the ground into an other yard. He stood up and started walking around. Grande Denta felt a huge wind at his back and herd loud breathing. A huge dog stood behind him. He turned around, and looked straight into the dog's eyes. The little mouse started running in all different places. The dog chased him everywhere. He ran into a little room and stood against the wall. He took deep breathes and looked around. The big dog walked away while growling. Grande Denta walked around the room looking for a way to get out without the dog knowing. When he looked under the table, there was an other dog. He shouted and jumped back. The dog started talking to him to calm him down. "Hello, how are u?" asked the dog. Grande Denta told the dog about his problems. Grande' Denta calmed down and came out. The dog wanted to help Grande' Denta. Grande Denta told the dog what happened to him. The dog offered to take him to his home. Grande Denta climbed onto the dog's neck and held on to the collar. They chased out of the yard. While they where running down the street, Grande Denta could see his house. The dog didn't have any breath but he ran full- speed. A man with a net came and grabbed the dog from behind. Grande' Denta fell off and rolled away from the dog. He stopped with a bang against the pavement. He was unconscious for a long time. A car drove by and splashed some water on him. He jumped up and looked around him. It was dark and the dog wasn't there. Grande Denta was very panicked. The little mouse rushed to the house to go tell the cat. When Grande' Denta reached the house, nobody was there. Out of the dark came a cat. Grande' Denta jumped back. It was not the little kitten he knew. It was another big cat. The cat was fat and lumpy. Grande' Denta fell on his knees and started crying. He pleaded the cat. Asking the cat not to eat him and spare his life. Out from behind the cat came the little kitten. Grande' Denta ran to the kitten and hugged him as tight as he could. The kitten explained what happened at the vet. They just took his DNA so they could find his mother. The big, fat, lumpy cat was the little kitten's mother. Grande' Denta told the kitten about his adventure and the dog. All of them agreed to go and save the dog before the owners came back. The cat knew where they took the dog. So all of them followed the big fat cat. It was very dark. The kitten and his mother could see very well in the dark, but Grande' Denta could not see a thing. The kitten picked him up and they started running. They came to a stop in front of a big building. The big cat said they could rest there for the night because it was still a long way. In the morning they all woke up and stretched out. Then they continued walking. The cat led them to another big building. They cat had to go in threw the vent. The big cat was to fat to fit threw the vent. He told the mouse and kitten to go on without him. He explained the way and let them go. He promised them that he will be there when they return. They followed the instructions the cat gave them. Grande' Denta saw a light at the end of the air vent. They rushed to the light. When they looked down they saw a whole bunch of dogs. They jumped out of the hole that they where looking out of. The cat landed on his feet and Grande' Denta landed on the cat. They searched threw all the dogs but couldn't find the dog that saved Grande' Denta. They gave up after searching one thousand nine hundred and sixty cages and dogs. When they wanted to get out, they realized that they are stuck down there. Then they herd the door open. The cat grabbed Grande' Denta in his mouth and ran in behind a crate. There he dropped him. The man brought in another dog and threw him in a cage. Then he turned around and left. They rushed out to the cage and looked if it was the dog. When they looked in the cage, there was the dog, curled up crying at the back of the cage. They called to the dog. When he herd Grande' Denta's voice, he jumped around with excitement. The kitten opened the lock and the dog came running threw the cage door. When they where all done, the kitten reminded them that they are still stuck down there. The dog said he can jump really high so he can get up and look for another exit. One of the dog's in the cages over heard them talking and reminded them that there is another vent behind one of the crate's. They rushed and tried to move the crate, but it didn't move an inch. The dog said he can help if the would let him out. So the kitten went and opened hi cage as well. The dog rushed to the crate to help them. They pushed and pushed the crate. Then finally it moved out of the way. The guard on the other side of the door herds the crate move, so he ran into the room and saw the mouse, cat and two dogs. They ran threw the vent as fast as they could. The dog knew where the vent leads to. He led them into the doctor's room. There they jumped out and crawled under the table. The doctor came in with a dog without a leg. As soon as the door opened they all ran out the door. They ran into a lady walking past the doctor. Then in front of them was a whole reception room. The dogs charged for the door and ran out into the street. The kitten and mouse rushed to the place where they left the other cat. The big dog ran to his home and the other dog followed Grande' Denta. When they came to the place where they left the cat, they saw that the cat was gone. The kitten asked the dog if he could go home and take Grande' Denta with him. The little mouse refused to go home, so the dog left without him. The mouse and cat went back in the air vent on search of the cat. When they reached the place where they found the dogs, the cat was at the bottom. They wondered how she got there. Then they saw she was not that fat anymore. The kitten jumped down to the cat. Grande' Denta then jumped onto the kitten. They asked the cat how she got there. Then the cat showed them her seven little kittens. She was a mother again. Now the kitten had seven brothers and sisters. They told her that they have to get out and back home. She told them that she has to wait a day before their eyes open and they can walk. They led her to the vent behind the crate. She put her kittens there and let them drink some milk. The cat was very tired. They said that they have to leave the next morning. The kittens slept threw the whole night. When they woke up the next morning, their eyes where open. They could walk but they where a bit wobbly. The wobbled around in the vent the whole afternoon. Then by night time they could walk just fine. That is when they crawled threw the vent to the doctors office. Then they went under te table again. The cat went and pushed on the door, the door then opened. They all ran out to the reception. There was nobody there. They ran to the entrance to see if it was open. The doors where locked tight. Grande' Denta saw an open window at the top of a crate. The kittens where still to small to jump up. The cats had to carry them up. They all jumped out of the window. Then they rushed home. When they got home, nobody was there. It was dark and all the lights where off. They went into the house and all of them jumped onto the couch. Grande' Denta went to his hole in the wall. When he came in his family welcomed him with a parade and everything. He told them about his adventure. The owners returned and was glad to see seven new little kittens on the couch. The cat asked Grande' Denta if he would be the stepfather of the kittens. The seven kittens grew up with a mouse for an uncle and a old brother.


 

THE

END

Wednesday, January 20, 2010

I saved a life!!!

I told you about Carle in one of my earlyer stories, right? Well, my mother took a bath this morning. So one of Carle's children jumped into the steaming hot water. When my mother turned around and saw the little poor kricket, she grabbed him out of the water and tried to make him move. He was dead. The poor little kricket. My mom felt so sad and depressed about killing the poor little thing. I herd of something to make drowened animals "rise from the dead". I took some sea salt and put it next to the kricket. Then I left him there for 30minutes. When I returned, the kricket was still dead right where I left him. I took him and turned him around and poked him on his back-legg. Just then he made a few sudden moovements. I called my mother and she was jumping with joy. So that is how i saved a life!!!!!

Thursday, January 14, 2010

HEY!! I am now in grade six. School started yesterday. It was kind of boaring, because I am the only smart one in the class. My best friend Simone' is not in my class this year. I am all alone surrounded by idiots. In every class I sit alone exept in nature siences. There I sit next to a boy called Gian. He is very quiet. He never say a word and if you ask him something he is a sour person. He doesn't like to answer you when you ask him something. Then just at the table next to him is another boy called Jurie. He is a very sweet boy. He listens to me when I talked and answers me. Then at recces I go and meet Simone' infront of her class. The day is allmost finished. Then i go and help some kids cross the road. My mother comes and picks me up when i am finished. that is the end of my day.

P.S. If I can get only one more reply or comment before the end of the month, then I would write storys every week about something exiting that happend to me. So go out there and tell other people about my blog!!!!

Friday, January 1, 2010

ANIMAL FAMILY

ANIMAL FAMILY

Once upon a time, there was a family with a wild imagination. They where very creative. The animals loved and adored them. Every animal or insect that was injured, homeless or just living in their house, they treated with love and special care. Each animal (or insect) had a name. There was Sylvie the lizard, Pinkie the pink little mouse, Romeo the scorpion, Peter the bird, Peters mother Sari, Peters aunt Marie, the dog Candy and the other dog George, the cockatiel Tweetie, Karl the cricket, Fillmore is Karl's cousin, Karl's 3 children, the two big red crickets named Red and Dangerous, Gertrude the pretty dove and Sylvie's 5 children. Yes they all lived in the house. Candy, George and Tweetie belonged to the people. The other animals and insects where wild but they didn't harm the people in the house. The people that lived in the house were my mother, grandmother, grandfather and I. Each animal has a tale (a story) behind him. Let's start with Sylvie: Amore, my friend, and I where invited to some friends of my mother to have some cake and tea with them. The yard was big, so we decided to play. My mother was in the kitchen with her friends. We found a pile of bricks. As children we wanted to explore, so we jumped on and started to build a castle from the bricks. Underneath one of the bricks sat a little lizard. She was only 5cm long. We grabbed her and put her in a little box full of sand and bushes. That night we brought her home with us. We fed her with crickets we bought at a shop. We kept her for a week, but then Amore had to go home so I put the little lizard at the fountain in our yard. That is when I named her Sylvie. I watched her grow up. I knew it was the same lizard every time because Sylvie had white stripes on her paws and between and around her eyes. Next is pinkie: she is still a baby because she is pink all over. I found her one morning nibbling on my iced tea. She lives under the fridge. Pinkie is a smart mouse. We killed her mother and father with rat poison, but she doesn't want to eat it. We chased her out of the house with a broom but she keeps on coming back. Pinkie likes to travel at night because we find her poop everywhere in the house then I have to clean it up. She now lives under the fridge in the kitchen. I put a piece of cheese under the fridge with poison on. The next morning I went to check if it is still there and it was gone. I thought I got rid of that little mouse for good, but the next morning I found her at my computer. She was smelling the bottle I left there. I tried to catch her but she is to fast. No matter what we do, we cannot kill or catch her. So we gave up and let her run around in the house. That is when we named her pinkie. Now Romeo's story is very mixed up. It was about 2 years ago that I found him. I was playing with my cousin and some dolls. That is when we found 2 flat rock scorpions. They are harmless. They just really hurt when they sting you. I called my grandfather to help us take them away. We had put them in a container. I wanted to keep them as pets but my grandfather threw them out. Before he did, I put ink on one of them. My grand father threw them into the road. The next week I found that same scorpion with the mark on him in our bathroom. My grand father threw him out again. The scorpion just kept on coming back. My mother said we should leave him in the bathroom. I went and did some research on the internet about him. I found out that he is not dangerous at all. I named him Romeo. As I watched him grow up in our bathroom I started to like him more and more. One morning he was not in the bathroom where he usually sits. I thought he had gone and looked for a family. A week later I found out that my grandmother got scared of him and she stepped on him. He was hiding in her bathroom. I had to bury him in our backyard. It was a big funeral. Sylvie was also there. She lived at the hut, and that is where the funeral was. Our next little friend is Sari. My grandfather found a little baby sparrow in the backyard. She was so cute and small. We named her Sari. We noticed her by the stripes on her back. She always comes and sits at Tweetie's bowl to eat. We saw another sparrow that always comes to eat at Tweetie's bowl. We named her Marie because she looked just like Sari. My grandfather had to come and fetch me at school one afternoon. He drove over a sparrow and it looked like Marie. The next week Marie didn't come to eat at Tweetie's bowl. I knew my grandfather drove over her. It was very sad. A few months went past and I noticed Sari had built a nest in our yard. Inside the nest was a little egg. Every day I went out to see if the egg had hatched. Eventually the egg hatched and a little bird was jumping around. I named him Peter. That is where he comes in. we watched him day after day while he was growing up. He came and ate with his mother at Tweetie's bowl. I don't know how but somehow the little bird managed to loose his tail. Luckily it is busy growing back now. But it is still short and funny. He likes to sit at Tweetie and eat. Tweetie can say a few words but not a lot. Now Peter can sit and eat while listening to Tweetie talk to him. A year later ha also built a nest exactly where his mothers nest was. Candy is my dog. I bought her with my money. There were only two puppies left. My aunt took us because I wanted a dog. My cat just died so I wanted a puppy. I took the smallest. And my aunt took the last born dog. My mother left me with my aunt and went to the bathroom. That is when my aunt swopped the two dogs. We took the last born dog. They are usually the weakest and the smallest. That is why my aunt didn't want the dog. So she gave him to me. My mother didn't notice till the next morning, but there was nothing we could do about that. So we just had to sit with Candy the kittle runt. We named the dog after me. My name is Candice. My friends also call me Candy or Candy-floss. When Candy was 2 I put her on the drawer. My mother called me and I ran out leaving Candy on the drawer. She wanted to run after me but fell off. She fell on her head and got serious brain damage. She spent the night at the vet. I was very sad and sorry. A few weeks after that my niece came and said we are going to see Kurt Darren. As I rushed out to the car I stepped on Candy' head. We had to rush to the vet again. Now she has a lot of brain damage. She isn't the smartest dog ever or the biggest, but she is very cute and I love her. My grandmother and grandfather usually sleep in the house in winter. So one night some useless people decide to break in. they start to take off the burglar bars in front of the window. So Candy runs to the living room and starts to bark. Grandfather woke up and went to investigate. When they saw him they jumped up and ran away. That night my mother gave her a steak that was twice the size of her. She is a little Doberman Pincher dog. She is also a little hero. Small or not small, last born or first, ugly or pretty no matter what or who you are, you can always be special and good at something in your own way. My next friend is George. He was given to me by my dad. I was 6 months old. He was born on is 19 March 1998 and I was born on 24 April 1998. So he is just as old as me. In dog years he is now 77. In 3 months and 20 days he will be 12 and in dog years 84. He is really old. He is like a spoiled brat. When he has a headache we give him a disprin and when he gets scared we let him sleep in the house. He has to sleep on his two pillows with his teddy bear next to him. His blanket has to be put around him in a right way or he will bite. He has no tail (or brain), because he chases his tail which is 3cm long. He barks at clouds and he chases birds while they are flying. If we have guests who bring their animals, he gets very jealous. He can also be a very sweet dog. He will also give his live to protect Candy. She is like a sister to him. He almost did give his life for her. We where standing at the gate with the two dogs and I said goodbye to my friend. The bigger dogs from across the road charged over into our yard. The dogs wanted to grab Candy but George attacked them from behind. There where two big dogs. While George attacked the one dog, the other dog came and grabbed George from behind. She carried him back to her yard and nearly ate him alive. Her owner called her in. she left him there and ran in. I grabbed candy and ran into the house, she was hurt very bad. My friend tried to calm me down but I was panicking about George to much. After this mixed up story Candy had to get 2 stitches and Georg had 19. So these two dogs are pretty close. They are just like family to each other. Tweetie the human bird: H was 3 months old when I got him. He was a Christmas present. I brought him home and treated him like a child. I fed him pre chewed cookies out of my mouth just like his real mother. He fell asleep with me on my bed. I would rock him to sleep in my arms. He is 4 years old nom. His birthday is on 8 September 2005. He is so cute. Because I raised him he thinks he is a human. He walks threw the house when we are busy. He has a lot of bad luck but more good luck. Because he fell into my mothers coffee one day because she lets him drink it when it is cold. It was not cold then and he jumped in. He burned off all his feathers and he was as red as a tomato. And then when he was two he sat in the kitchen, then something frightened him and he flew into the mat. His foot hooked in it and he tried to run and broke his leg. He had to wear a cast for a few weeks. Then the most worst was when he flew from my shoulder. I took him out of his cage one afternoon when I came from school. I walked up to the door and just when I wanted to walk in, he decided to fly. He opened his wings and took off. I thought he would fly into the wall, but he flew straight over it. I ran out the gat and went to search for him. When we say his name he answers or says hallo. We where searching in our neighbors yard. My mother called to him 3 times. The 4th time he answered. My mother followed his little voice. She found him in the hands of an old man running with him down the street. He was running with a lady next to him. My mother shouted to them and they stopped. We where so glad that we found him. We put him in the cage and went to the vet to cut his wings. Because once when my mother tried to cut our budgies wing she accidently killed him, so we would rather let the vet do it. When we where done cutting his wing we remembered that we where supposed to get my cousin from school. He is in grade 7, next year in grade8. We rushed back to the school to get him. Thanks to Tweetie he was mad at us for a week. We are just very glad we got him back. Yes so that is the story about Tweetie. Karl the cricket: He is cricket I found in the bathtub. He was no smaller than a breadcrumb. I put him in a box and kept him there for a few weeks. He grew up in the box. When he was a little older I let him go. I think he wanted to have revenge that is why he keeps on making noises the whole night. I even tried to chase him with a shoe. So that is how we know him. But know he has a cousin named Fillmore. Fillmore is a black cricket. He lives next door at the neighbors. Then Karl had three children but we don't know who the mother is. I discovered them in the bathtub a few days ago. They look just like Karl. We didn't name the three children yet but maybe someone else will get a name for them. So when Karl dies I will at least have a part of him left, or three. The next two ugliest insects in the world. A big red cricket. Our family comes together every Friday night. So when we went to dish up for us my grandmother notice the big cricket and she yelled. My mother got toilet paper and took the ugly things out. They where huge. The next morning we found them under the rug. We had to chase them out again. They just kept on coming back into the house. They had hidden in Candy's basket once. Then after that they jumped in under my bed. I didn't want to get out of bed. They scared me and I hated them. We gave them names and let them stay under the fridge or outside. Red and Dangerous where the names of the crickets. They where ugly. Last week we found Fillmore and red in the dog's drinking bowl. They where dead when I took them out. I tried to save them but they where already gone. I think Red got mad at Fillmore and attacked him. Then they fell into the water and died. Now Dangerous lives under the fridge with Pinkie. Last but not least it is Gertrude the dove. She is always with Tweetie. We found her as a baby and put her in our backyard. She visits Tweetie every day. I think Tweetie is in love with her. He talks to her a lot more than he does to Peter or Sari. She must like him to because she is right next to his cage every day. At this moment while I am writing this story, Tweetie is sitting behind me telling me all about his day and about Gertrude in his own weird language. The last thing I want to tell people is that they should not be afraid of things they do not know.

THE

END