Part agt

By die vergadering vra hulle baie vrae en ook hoelank is een dag en een nag in feetjieland. Gerda het dit gelukkig gelees in ‘n verhaal en sy antwoord dadelik een dag is drie ure lank en een nag is drie ure lank, want in feetjieland is daar nie tyd om te rus nie. Al die we ̂reld se kinders wil elke dag stories hoor en daarom is hulle baie besig. Die vergadering verdaag nadat hulle vir Gerda verwelkom het. By haar huisie het sy moedeloos op die bed gesit en planne probeer maak om uit te kom uit hierdie lelike land. Sy weet nou dat lelike karakters ‘n verhaal lelik maak en sy wil nie deel wees van die groep nie. Gerda het ook geleer as jy glo in feetjies kan jy hulle roep en hulle sal jou kom help. Sy stap na buite en roep na ‘n feetjie, want sy wil voor die son opkom uit hierdie plek wees. Skielik hoor sy ‘n geluid soos ‘n klein bytjie wat vlieg en voor haar verskyn die mooiste klein feetjie. Die feetjie vat haar hand en lei haar terug na die gat. “ Jy het nog nooit ‘n diertjie seer gemaak nie of ‘n blommetjie vertrap nie, daarom het die Koningin my gestuur om jou te help” se ̂ die feetjie. Sy vra vir Gerda om haar te vertrou en sy neem haar terug na die tou. Daar laat sy Gerda die tou vashou en sy swaai haar tower stok oor die tou. Skielik trek iemand die tou en vir Gerda op en sy kan uit die gat klim. Gerda was so verlig en bly dat sy begin huil het. Sy wil nooit weer by die slegte karakters wees nie. Hoe kan kinders lag as die slegte karakters iemand vang of seermaak. Vir Gerda was dit net verskriklik om te sien hoe goed dit met die slegte karakters gaan, want die kinders wil hulle graag in ‘n verhaal he ̂. Sy vra die goeie karakters waar Ewert die eendjie is en hulle antwoord dat hy na die ree ̈nboog is. Vinnig hardloop sy na die ree ̈nboog en kry hom daar. Sy was nou baie kwaad en wil weet of hy na die pot vol goud soek terwyl sy onder was. “Nee, ek het kom geld haal om iemand te betaal wat my sal help om jou daar uit te kry” antwoord Ewert gou. Gerda was so bly en het hom omhels. Ewert was die lelike eendjie, maar nou was hy die mooiste eendjie in Gerda se oe ̈. Sy tel die eendjie op en dra hom saam met haar huis toe. Dit was nou al donker en sy weet haar ouers en oom gaan haar kom soek. Naby die huis sien sy ‘n lig en dit lyk soos ‘n flits lig. Sy hardloop vinnig na die lig toe en sien dit is haar Pa. Hy was diep bekommerd en ook kwaad. Gerda wil nog vir hom vertel wat met haar gebeur het, maar besef gou dat nie een sal haar glo nie. Wat weet grootmense van ‘n feetjieland en ‘n fantasie we ̂reld? Hulle lees net die boeke en glo nie dat jou drome waar kan word nie. By die huis eet sy gou en gaan bad saam met die eendjie. Hy het so geswem in die bad en wou nie uit klim nie. Gerda was doodmoeg en het vinnig bed toe gegaan. Gou gou was sy aan die slaap en sy het vir die eerste keer in ‘n lang tyd nie gedroom nie. Vroeg die volgende oggend was sy uit die vere, want op ‘n plaas slaap jy nie laat nie. Die plaas is groot en daar is so baie om te doen op die plaas. Gerda kyk by die venster uit en sien haar oom en pa is al by die beeste besig om te melk. Sy gryp vir Ewert en hardloop na die kombuis. Die groot pot pap is op die stoof en die wors bak in die pan. Gerda skep vir haar in, eet vinnig en gryp haar hoed en bottel water wat sy altyd saam neem. Al laggend en vol moed stap Gerda en Ewert die paadjie af na die bosse. Ewert ken die paadjie so goed en hy waggel langs Gerda. Die paadjie na die bosse was lanklaas gebruik , maar vir hulle twee was daar niks om voor te skrik nie. Die eendjie het al die paadjies geken en hy was nog net eenkeer verdwaald toe Gerda hom gister gehelp het. Ewe skielik hoor hulle ‘n geluid vanuit die digte bosse langs die pad. Gerda wat nooit bang is op die plaas nie, was nou bewerig en het ‘n nare gevoel op haar maag gehad. Gister se avontuur met die karakters was net een te veel vir haar. Sy gaan staan doodstil en kyk na die bosse. Ewert was nou agter Gerda en het skuiling gesoek. Of dit nou verbeelding was of werklikheid weet hulle nie, maar hulle begin weg hardloop van iets. Die een wil vinniger as die ander een hardloop en so in die verwarring om weg te kom, sien hulle nie die afgrond nie. Eers toe Gerda begin gil en rol en Ewert agter haar aan, besef hulle dat hulle oor die afgrond is. Gelukkig vir hulle was daar ‘n krans wat hulle val gestuit het. Stadig en seer